Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Zofia Flasińska (spr.) Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. B. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II OSK 1286/11 ze skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 1499/10 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: 1. stwierdzić przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. przyznać skarżącej M. B. od Skarbu Państwa - Naczelnego Sądu Administracyjnego sumę pieniężną w wysokości 3.000 (trzy tysiące) złotych.
Pismem z dnia 31 lipca 2012 r. skarżąca M. B. wniosła skargę na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II OSK 1286/11 ze skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 1499/10. Skarżąca wniosła o stwierdzenie przewlekłości wyżej wymienionego postępowania oraz przyznanie od Skarbu Państwa kwoty 10.000 zł zadośćuczynienia. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że w dniu 28 kwietnia 2011 r. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 marca 2011 r. i do tej pory skarga kasacyjna nie została przez Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznana.
Jak wynika z akt sprawy, skarga M. B. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnemu w Krakowie w dniu 16 marca 2010 r. Postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2010 r. przyznano skarżącej prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Zarządzeniem z dnia 20 października 2010 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 14 grudnia 2010 r. Na rozprawie Sąd postanowił przekazać rozpoznanie sprawy do Wydziału II tego Sądu, zgodnie z właściwością. Następnie zarządzeniem z dnia 27 stycznia 2011 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 7 marca 2011 r. W tym dniu zapadł wyrok oddalający skargę M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 19 stycznia 2010 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. Pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. skarżąca wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku. Skarga kasacyjna została przedstawiona Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w dniu 8 czerwca 2011 r. Pismem z dnia 19 lipca 2012 r. skarżąca wniosła o przyśpieszenie wyznaczenia terminu rozprawy w jej sprawie. Wniosek ten został uwzględniony i skarżąca została poinformowana o możliwości wyznaczenia terminu rozprawy w IV kwartale 2012 r. Zarządzeniem z dnia 10 sierpnia 2012 r. termin rozprawy wyznaczono na dzień 16 października 2012 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy podnieść, że skarga na przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.
o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.