Skarga D. W. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Maria Rzążewska, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi D. W. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi D. W., M. W., J. W. i M.W. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.

Uzasadnienie

Skarżąca D. W. wniosła skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skarg D. W., M. W., J. W. i M. W. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, domagając się stwierdzenia przewlekłości postępowania oraz przyznania skarżącej od Skarbu Państwa kwoty 10 000 zł.

Z akt sprawy wynika, że skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę została przekazana przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie w lipcu 2004 r. Postanowieniem WSA w Warszawie z dnia 23 września 2004 r. odrzucono skargę, z uwagi na nieuiszczenie wpisu przez skarżących. Na to postanowienie skarżący wnieśli samodzielnie sporządzoną skargę kasacyjną, która została odrzucona postanowieniem WSA w Warszawie z dnia 18 października 2004 r. Skarżący wnieśli osobiście sporządzone zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Postanowieniem z dnia 12 września 2005 r. odrzucono zażalenia skarżących. Następnie skarżący występowali w tej sprawie z licznymi pismami (zażaleniami i wnioskami). W maju 2008 r. skarżąca wniosła skargę na przewlekłość postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843, zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.

W rozpoznawanej sprawie zostały podjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie niezbędne czynności mające na celu rozpoznanie sprawy. Postanowieniem z dnia 23 września 2004 r. odrzucono skargę, z uwagi na nieuiszczenie wpisu przez skarżących. Kolejne pisma składne w sprawie (osobiście sporządzona skarga kasacyjna, zażalenia i wnioski, w tym o przyznanie prawa pomocy) rozpoznawane były bez zbędnej zwłoki. Okoliczność, że sprawa dotychczas nie została ostatecznie zakończona spowodowana jest licznymi pismami składanymi przez stronę.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1