Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak Sędziowie NSA Jolanta Rajewska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku, sygn. akt II SA/Gd 766/09 w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia (...) października 2009 r., nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Pismem z dnia 24 maja 2011 r. M. K. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku, w sprawie z Jego skargi na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia (...) października 2009 r., nr (...), w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego. M. K. wniósł o stwierdzenie, że w toczącym się postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku doszło do przewlekłości postępowania, zalecenie temu Sądowi rozpatrzenia wniosków składanych przez skarżącego, przyznanie na rzecz skarżącego od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwoty 10.000 zł. oraz zwrot uiszczonej opłaty od skargi na przewlekłość postępowania w kwocie 100 zł.
Jak wynika z akt sprawy skarga M. K. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia (...) października 2009 r., wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy, została przekazana przez organ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 15 grudnia 2009 r. (data prezentaty). Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 11 lutego 2010 r. przyznano M. K. prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Wobec wniesionego sprzeciwu postanowieniem z dnia 10 maja 2010 r. ponownie przyznano M. K. prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Zarządzeniem z dnia 23 września 2010 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 4 listopada 2010 r. Z uwagi na wniosek pełnomocnika skarżącego z dnia 5 października 2010 r. odwołano wyznaczoną na dzień 4 listopada 2010 r. rozprawę. Zarządzeniem z dnia 29 grudnia 2010 r. ponownie wyznaczono termin rozprawy, tym razem na dzień 17 lutego 2011 r. Na rozprawie skarżący M. K. złożył wniosek o wyłączenie Przewodniczącego składu orzekającego, co skutkowało odroczeniem rozprawy. Postanowieniem z dnia 23 lutego 2011 r. oddalono wyżej wymieniony wniosek. Zarządzeniem z dnia 24 marca 2011 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 19 maja 2011 r., na której to rozprawie ogłoszono wyrok oddalający skargę M. K. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia (...) października 2009 r., nr (...), w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego. Odpisy zapadłego wyroku wraz z uzasadnieniem wysłano do stron postępowania w dniu 9 czerwca 2011 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.; zwana dalej: "ustawą"). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.