Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Andrzej Gliniecki, Maria Rzążewska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z. C. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt VII SA/Wa 1976/08 w sprawie ze skargi Z. C. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie VII SA/Wa 495/08 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
Skarżący Z.. C. pismem z dnia 13 stycznia 2009 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłość postępowania przed tym Sądem w sprawie o sygn. VII SA/Wa 1976/08 z jego skargi o wznowienie postępowania sądowego w sprawie VII SA/Wa 495/08. Skarżący podniósł, iż zbyt długo oczekiwał na rozpoznanie swojej skargi przed tym Sądem, dlatego domaga się przyznania mu 10.000 zł.
Z akt sprawy wynika, iż skarga o wznowienie postępowania sądowego w sprawie VII SA/Wa 495/08 wpłynęła do WSA w Warszawie w dniu 20 listopada 2008 r. Zarządzeniem z dnia 3 grudnia 2008 r. Przewodniczący Wydziału VII tego Sądu wezwał skarżącego do nadesłania wymaganych egzemplarzy odpisów wyżej wymienionej skargi. W piśmie z dnia 13 grudnia 2008 r. skarżący zawarł wniosek o przyznanie mu prawa pomocy. Zarządzeniem z dnia 16 stycznia 2009 r. przesłano skarżącemu formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy celem jego uzupełnienia. W dniu 30 stycznia 2009 r. do Sądu I instancji wpłynął wypełniony przez skarżącego wniosek o zwolnienie go od kosztów sądowy i ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 3 lutego 2009 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata. W dniu 9 lutego 2009 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wpłynęła skarga Z. C. z dnia 13 stycznia 2009 r. na przewlekłość postępowania przed Sądem I instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843, zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Wskazać należy, iż w rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podejmował wszelkie niezbędne czynności mające na celu rozpoznanie sprawy. Żadne z licznych pism składanych przez skarżącego w sprawie nie pozostało bez odpowiedzi ze strony Sądu o czym świadczą znajdujące się w aktach zarządzenia (w większości dotyczące sprecyzowania lub uzupełnienia pism wnoszonych przez skarżącego - por. zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 24 listopada 2008 r. i 16 stycznia 2009 r.).
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie wniesioną przez Z. C. za niezasadną i na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.