Ustawa nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy (por. postanowienia NSA: z dnia 24 kwietnia 2008 r., I OPP 16/08, Lex 479698, z dnia 4 czerwca 2008 r., I OPP 20/08, Lex 479136, z dnia 24 lipca 2008 r., II OPP 20/08, Lex 493700).
Postępowanie w tej sprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach od dnia wpływu skargi do Sądu do dnia wydania wyroku trwało nieco ponad 2 miesiące. Natomiast postępowanie przez Naczelnym Sądem Administracyjnym, któremu skarżąca zarzuca przewlekłość, toczy się od 26 lutego 2013 r. i zostało zakończone wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2014 r. Czas trwania tego postępowania wynosił więc 11 miesięcy.
Należy mieć na uwadze, że znaczna liczba spraw wpływających ze środkami odwoławczymi do Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowi przyczynę długiego oczekiwania na rozpoznanie sprawy. Stosownie do przepisu § 49 ust. 1 uchwały Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2010 r. w sprawie regulaminu wewnętrznego urzędowania Naczelnego Sądu Administracyjnego (M.P. Nr 86, poz. 1007) sprawy wpływające ze środkami odwoławczymi od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych należy rozpoznawać według kolejności ich wpływu do Sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Podstawy do szybszego rozpoznawania spraw mogą wynikać z przepisów ustawy, które określają terminy rozpoznawania spraw przez sąd. Możliwe jest również zarządzenie rozpoznania sprawy poza kolejnością, jeżeli strona przedstawi powody uzasadniające przyśpieszenie rozpoznania (§ 49 ust. 2 powołanej uchwały). W kategorii spraw, do której należy przedmiotowa sprawa przepisy szczególne nie nakładają na Sąd obowiązku rozpoznania sprawy poza kolejnością. Skarżąca skorzystała z możliwości złożenia wniosku o przyśpieszenie rozpoznania sprawy, który został przez Prezesa Izby Ogólnoadministracyjnej rozpatrzony pozytywnie, w związku z czym termin rozprawy został wyznaczony na dzień 24 stycznia 2014 r., a więc dużo wcześniej niż wynika to z kolejności wpływu spraw.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w tej sprawie nie można stwierdzić, że nastąpiła przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym i na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.