Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga ta nie jest zasadna i podlega oddaleniu.
Stosownie do brzmienia art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) zwanej dalej "ustawą" skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu sądowym nastąpiła przewlekłość, może być uwzględniona w przypadku naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki na skutek działania lub bezczynności tego sądu. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż jest to konieczne dla wyjaśnienia istotnych w sprawie okoliczności faktycznych i prawnych. Analizując, czy w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania, należy uwzględnić ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, biorąc pod uwagę charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.
Jak ustalono we wstępnej części uzasadnienia w postępowaniu, którego dotyczy rozpoznawana skarga na przewlekłość Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu niezwłocznie po przekazaniu przez organ administracji skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy dokonał jej badania formalnego i wezwał skarżącą do usunięcia braków, a także do ustosunkowania się do wniosku organu o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym. Wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy został rozpoznany przez referendarza sądowego w około miesiąc po jego wpływie. Wniosek ten został także niezwłocznie rozpoznany przez Sąd, po wniesieniu sprzeciwu od orzeczenia referendarza sądowego. Z powyższego wynika, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu terminowo i w sposób prawidłowy podejmował czynności sądowe. Fakt nie rozstrzygnięcia sprawy do dnia wniesienia skargi na przewlekłość jest spowodowany koniecznością rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy oraz późniejszym zaskarżeniem do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienia wydanego w tym postępowaniu wpadkowym. To więc czynności procesowe skarżącej wydłużyły postępowanie sądowe. W takiej sytuacji także okoliczność nie zakończenia postępowania pomimo zgłoszenia przez strony żądania rozpoznania sprawy w trybie uproszczonym nie może być oceniana jako świadcząca o przewlekłości postępowania.
Z przytoczonych wyżej względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że oceniane postępowanie sądowe nie było prowadzone przewlekle w rozumieniu przepisów ustawy i na podstawie jej art. 12 ust. 1 orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia.
Na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w pkt 2 sentencji postanowienia.