Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy.
W tej sprawie nie można zarzucić Sądowi przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy, ponieważ poszczególne czynności sądowe podejmowane były przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku bez nieuzasadnionej zwłoki, zarówno przed wydaniem postanowienia NSA z dnia 21 kwietnia 2011 r. o uchyleniu zaskarżonego postanowienia z dnia 30 września 2010 r., jak i po przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku w czerwcu 2011 r.
Po przekazaniu skargi przez organ do Sądu, po prawidłowym i terminowym wykonaniu wstępnych czynności sądowych, rozpoznano wniosek skarżącej J. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a następnie postanowieniem z dnia 15 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę W. K., z uwagi na nieuiszczenie wpisu, a postanowieniem z dnia 30 września 2010 r. odrzucił skargę J. W., ponieważ ustalenie obszaru oddziaływania inwestycji na środowisko nie może być przedmiotem odrębnego postępowania administracyjnego, a zatem nie podlega kognicji sądu administracyjnego. Wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata celem sporządzenia skargi kasacyjnej, został niezwłocznie rozpoznany i uwzględniony w całości postanowieniem z dnia 4 listopada 2010 r. Kolejne wnioski skarżącej o uzupełnienie uzasadnienia postanowienia z dnia 30 września 2010 r. i o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej zostały rozpoznane bez zbędnej zwłoki. Po rozpoznaniu skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny, z uwagi na to, że z treści skargi nie wynika jednoznacznie co jest jej przedmiotem, a kwestia ta nie została wyjaśniona przez Sąd pierwszej instancji w sposób nie budzący wątpliwości, postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. akt II OSK 729/11 uchylił postanowienie z dnia 30 września 2010 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku. Po zwrocie przez NSA akt sprawy w czerwcu 2011 r. Sąd pierwszej instancji podjął niezwłocznie niezbędne czynności mające na celu jednoznaczne ustalenie przedmiotu skargi. Okoliczność, że postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku nie zostało jeszcze zakończone spowodowane jest między innymi koniecznością rozpoznania wniosków skarżącej o wyłączenie sędziów składu orzekającego w tej sprawie.
Prawo skarżącej do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie zostało naruszone, ponieważ okoliczność że postępowanie przed Sądem pierwszej instancji nie zostało zakończone mimo upływu 12 miesięcy spowodowane było w szczególności tym, że skarżąca nieprecyzyjnie sformułowała przedmiot skargi oraz występowała z licznymi wnioskami, w tym o przyznanie prawa pomocy i wyłączenie sędziów składu orzekającego, które wymagały rozpoznania w pierwszej kolejności. Te wszystkie okoliczności prowadzą do przyjęcia, że nie można zarzucić Sądowi przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.