Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska Zbigniew Rausz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi E. Ł. na przewlekłość postępowania w sprawie ze skargi E. Ł. na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] października 2000 r. Nr [...] w przedmiocie nakazania przedłożenia ekspertyz i opinii postanawia : 1. Stwierdzić, że w sprawie II SA/Kr 2701/00 nastąpiła przewlekłość postępowania. 2. Przyznać skarżącej E. Ł. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sumę pieniężną w wysokości 500 zł. (pięćset złotych). 3. Zasądzić od Skarbu Państwa -Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz skarżącej E. Ł. kwotę 100 zł.(sto złotych) tytułem zwrotu opłaty od skargi.
Pismem z dnia 14 października 2004 r. E. Ł. za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, opartą na przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz.1843) w której wnioskuje ona o:
1) stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Kr 2701/00,
2) zobowiązanie Sądu do podjęcia czynności zmierzających do rozstrzygnięcia sprawy ze skompletowaniem akt,
3) przyznanie od Skarbu Państwa kwoty 10.000 zł. tytułem zadośćuczynienia.
W uzasadnieniu skargi E. Ł. wskazała, że Sąd nie podjął przez okres 5 lat żadnej czynności, łącznie z wyegzekwowaniem od nadzoru budowlanego kompletnej dokumentacji w sprawie, poza wyznaczeniem na dzień 31 maja 2004 r. rozprawy, na której Sąd nie mógł wyrokować z braku w aktach kompletnego materiału dowodowego, o co wielokrotnie wnosiła bezskutecznie skarżąca. Sąd prowadzi obecnie od 5 lat cztery sprawy dotyczące tej samej nieruchomości (II SA/Kr 2701/00, 2702/00, 2703/00, 2704/00) i akta tych spraw zostały w części rozczłonkowane niezgodnie z meritum tych spraw, z wpływem pism do poszczególnych sygnatur, a w części w ogóle nie znalazły się w aktach, co w znaczny sposób wpłynęło na przewlekłość tego postępowania podobnie jak na pozostałe postępowania. Do Sądu nie wpłynęły podstawowe dokumenty z nadzoru budowlanego lub wpłynęły ale opuściły akta, czego Sąd nie ustalił mimo domagania się skarżącej. Podobnie stało się z aktami w postępowaniach II SA/Kr 2702/00, 2703/00 i 2704/00.
Według skarżącej Sąd nie zareagował też na powiadomienie go przez skarżącą o wyznaczeniu w międzyczasie przez Sąd w postępowaniu cywilnym, zarządcy nieruchomości i nie wezwał zarządcy do ustosunkowania się z przedstawieniem dowodów co do podniesionych przez skarżącą zarzutów, co ułatwiłoby postępowanie i tym samym wpłynęło na jego przyspieszenie, a kierując na rozprawie w dniu 31 maja 2004 r. pytanie do wszystkich czterech spraw rozpatrywanych tego dnia, a dotyczących tej nieruchomości i wymienionych wyżej "czy skarżąca domaga się ustalenia miejsca pobytu nieobecnego współwłaściciela" usiłował usprawiedliwić swoją przewlekłość.
Skarżąca nie może pozbyć się wrażenia, iż niezrozumiała bierność Sądu we wszystkich sprawach, jakie się toczą od lat ma zniechęcić skarżącą do realizacji jej konstytucyjnych praw, w tym prawa do użytkowania własnego mieszkania, co jest de facto formą wymuszenia na skarżącej poddania się bezwarunkowej woli jednego ze współwłaścicieli, co musi rodzić w państwie prawa zdumienie.
Skarga wniesiona przez E. Ł. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie, zasługuje na uwzględnienie.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania - stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) - musi być uwzględniona, w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa strony, na skutek działania lub bezczynności sądu, do rozpoznania jej sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy, o zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż jest to konieczne dla wyjaśnienia istotnych w sprawie okoliczności faktycznych i prawnych. Analizując, czy w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania, należy uwzględnić ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, biorąc pod uwagę charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (art. 2 ust. 2 ustawy). Odnosząc ten stan prawny do stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że w tym przypadku nastąpiła przewlekłość postępowania sądowego w rozumieniu powołanych przepisów.