Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska Zbigniew Rausz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi E. Ł. na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie ze skargi E. Ł. na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] października 2000 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy nakazania rozbiórki postanawia 1. stwierdzić, że w sprawie II SA/Kr 2704/00 nastąpiła przewlekłość postępowania, 2. przyznać skarżącej E. Ł. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na sumę pieniężną w wysokości 500 zł. (pięćset złotych), 3. zasądzić od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz skarżącej E. Ł., kwotę 100 zł. (sto złotych) tytułem zwrotu opłaty od skargi.
Pismem opatrzonym datą 16 października 2004 r. E. Ł. wniosła w dniu 22 października 2004 r. za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, opartą na przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843), w której wnioskowała o:
1. stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Kr 2704/00,
2. zobowiązanie Sądu do uzupełnienia zdekompletowanych akt i podjęcia czynności zmierzających do rozstrzygnięcia sprawy,
3. przyznanie od Skarbu Państwa kwoty 10.000 zł. tytułem zadośćuczynienia.
Skarżąca zarzucała Sądowi, że przez 5 lat pozostaje bezczynny w zawisłej przed nim sprawie, co zapewnia bezkarność inwestorowi samowoli budowlanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga E. Ł. zasługuje na uwzględnienie.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania - stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179 poz.1843) - może być uwzględniona, w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa strony, na skutek działania lub bezczynności Sądu, do rozpoznania jej sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to jest konieczne dla wyjaśnienia istotnych w sprawie okoliczności faktycznych i prawnych. Analizując, czy w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania, należy uwzględnić ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, biorąc pod uwagę charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (art. 2 ust. 2 ustawy). Odnosząc ten stan prawny do stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że w tym przypadku nastąpiła przewlekłość postępowania sądowego w rozumieniu powołanych przepisów.
W dniu 26.X.2000 r. E. Ł. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie skargę na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z [...].X.2000 r. Nr [...] w sprawie odmowy rozbiórki części budynku położonego przy ul. [...] w Krakowie, powstałej w wyniku samowolnej rozbudowy strychu. Po dokonaniu przez Sąd wstępnych czynności związanych z zarejestrowaniem skargi, wezwaniem strony skarżącej do uiszczenia wpisu należnego od skargi oraz zażądaniem od organu administracyjnego nadesłania odpowiedzi na skargę wraz z aktami sprawy (w dniu 28.XII.2000 r. wpłynęła do Sądu odpowiedź na skargę wraz z częścią akt sprawy organu II instancji wraz z informacją, że pozostała część akt znajduje się w Sądzie), do maja 2004 r. Sąd nie podjął żadnych czynności zmierzających do rozpoznania skargi. Wyznaczona na dzień 14 maja 2004 r. rozprawa została przez Sąd odroczona z uwagi na brak dowodu doręczenia zawiadomienia o rozprawie dla jednej ze stron.
Jednocześnie Sąd zobowiązał organ administracyjny do skompletowania akt administracyjnych w zakreślonym terminie. Ponowna rozprawa w tej sprawie odbyła się w dniu 10.XI.2004 r. i zakończyła się wydaniem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyroku oddalającego skargę E. Ł. Nastąpiło to już po złożeniu przez E. Ł. (22.X.2004 r.) skargi na przewlekłość postępowania sądowego.
Należy podkreślić, że dokumentacja sprawy nie wyjaśnia przyczyn tak znacznej zwłoki w rozpoznaniu sprawy przez Sąd. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego niewątpliwe było zatem wystąpienie przewlekłości postępowania sądowego pomimo, że sprawa została - jak zaznaczono - zakończona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 10.XI.2004 r. sygn. akt II SA/Kr 2704/00.
Mając na uwadze rodzaj sprawy i jej znaczenie dla skarżącej, okres przewlekłości postępowania, czynności podejmowane przez Sąd, ale także okoliczność, że skarżąca nie występowała o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym lub mediacyjnym, co pozwoliłoby na wcześniejsze rozpoznanie sprawy, Sąd uznał, że odpowiednią sumą pieniężną, w rozumieniu art. 12 ust. 4 powołanej ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., którą należało przyznać skarżącej od Skarbu Pastwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - jest kwota 500 złotych.
Z tych względów na podstawie art. 12 ust. 2 i 4 w/w ustawy z 17.VI.2004 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.