Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 1 lutego 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 568/10 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia (...) listopada 2010 r. Nr (...) w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, postanowieniem z dnia 1 lutego 2011 r., sygn. akt III SA/Lu 568/10, odrzucił skargę R. K. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia (...) listopada 2010 r. Nr (...) w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia wskazano, że I. R. i H. B. jednym pismem wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na ww. decyzję Wojewody w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego R. K. Powyższa skarga została nadana w Urzędzie Pocztowym w dniu 9 grudnia 2010 r.
Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd stwierdził, że skarga ubezwłasnowolnionego całkowicie R. K., wniesiona przez jego opiekuna H. B., ustanowionego w dniu 8 stycznia 2010 r. (zaświadczenie Sądu Rejonowego w R. III Wydział Rodzinny i Nieletnich, sygn. akt III RNs 102/09), podlega odrzuceniu z powodu jej wniesienia z uchybieniem terminu określonego w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.).
Skargą kasacyjną R.K., reprezentowany przez opiekuna prawnego H. B., zaskarżył powyższe postanowienie w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów, tj. art. 53 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 58 § 1 pkt 2 tej ustawy poprzez uznanie, że H. B. nie wniosła w terminie 30 dni skargi do WSA w Lublinie za pośrednictwem Wojewody Lubelskiego z własnej winy, co skutkowało orzeczeniem o jej odrzuceniu.
Z uwagi na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej zwrócono uwagę na materiał dowodowy zgromadzony przez organ I instancji oraz podniesiono, że organ odwoławczy niewłaściwie ocenił czynności tego organu, który nie zbadał w sposób dostateczny sytuacji R. K. Ponadto dodano, że H. B., chociaż jest opiekunem prawnym skarżącego, to nie sprawuje nad nim faktycznej opieki. Faktycznym jego opiekunem jest siostra I. R., która nie została ustanowiona opiekunem prawnym tylko dlatego, że pozostaje w konflikcie z drugim bratem. Zna ona jednak sytuację prawną i faktyczną brata R. K. i z tych względów również podpisała skargę do WSA. Dała ją następnie do podpisania, dużo wcześniej niż w dniu 9 grudnia 2010 r., H. B., która z kolei, z racji licznych obowiązków, nie mogła wnieść tej skargi w terminie.
W skardze kasacyjnej wskazano także, że wojewoda Lubelski uznał skargę za wniesioną w terminie. Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wszczął postępowanie i wezwał I. R. i H. B. do wskazania interesu prawnego do występowania w niniejszej sprawie, zamiast odrzucić skargę z racji przekroczenia terminu do jej wniesienia. Podniesiono także, że sprawa dotyczy osoby całkowicie ubezwłasnowolnionej, która nie może odpowiadać za uchybienia procesowe jej opiekunów prawnych.
I. R. w piśmie z dnia 18 marca 2011 r. poparła w całości powyższą skargę kasacyjną. Wskazała ponadto, że H. B. uczestniczyła wraz z nią w rozprawie o ustalenie kontaktów z ubezwłasnowolnionym całkowicie R. K., toczącej się przed Sądem Rejonowym w R. w dniu 8 grudnia 2010 r. i zapewne z tych względów nie wniosła przedmiotowej skargi w terminie. Wskazała także, że H. B. wypełnia liczne obowiązki służbowe i nie zawsze ma czas aby dopilnować wszelkich terminów sądowych.