Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie pozwolenia na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 września 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. akt VII SA/Wa 695/06 odrzucające skargę P. S.A. z siedzibą w P. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2006 r., znak: [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. akt VII SA/Wa 695/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę P. S.A. w P. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2006 r., znak: [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, że w dniu 23 marca 2006 r. adwokat A. K., działając w ramach udzielonego pełnomocnictwa wniósł w imieniu P. S.A. w P. skargę na w/w decyzję Wojewody Mazowieckiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu. Sąd stwierdził, że opłata od skargi w sprawach z zakresu budownictwa jest opłatą stałą i wynosi 500 zł, zatem Sąd nie miał obowiązku wezwania pełnomocnika strony skarżącej do uiszczenia opłaty. Wpis od skargi został uiszczony w dniu 29 marca 2006 r., tj. po terminie jaki przysługiwał do jej wniesienia, bowiem zaskarżoną decyzję odebrano w dniu 21 lutego 2006 r. W tej sytuacji, Sąd uznał, że skarga nie została należycie opłacona i na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), odrzucił skargę.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł pełnomocnik strony skarżącej i zaskarżając w całości postanowienie zarzucił naruszenie przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy:

1) § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) poprzez stwierdzenie, że opłata tytułem wpisu od skargi powinna zostać uiszczona w sytuacji, gdy brak jest sygnatury akt sadowych sprawy,

2) Art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi, poprzez przyjęcie, że pismo z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie nie było należycie opłacone.

Wskazując na powyższe uchybienia strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W motywach skargi kasacyjnej podniesiono, że wobec brzmienia § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz uchylenia ust. 2 tego przepisu, adwokat, bądź radca prawny wnoszący pismo do sądu jest w sytuacji, w której z jednej strony pod rygorem odrzucenia pisma obowiązany jest je opłacić, z drugiej strony natomiast obowiązany jest w tytule wpłaty wskazać sygnaturę akt sądowych. W konsekwencji, każde z podjętych działań może się spotkać z odrzuceniem pisma przez sąd. W ocenie strony skarżącej, w obecnym stanie prawnym należy uznać, że art. 233 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i wydane na jego podstawie rozporządzenie stanowi lex specialis w stosunku do art. 219 § 1 tej ustawy, przewidującego obowiązek wniesienia opłaty w chwili wnoszenia do sądu pisma podlegającego opłacie.

Strona 1/3