Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Janina Kosowska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2006r. sygn. akt VII SA/Wa 1172/05 w sprawie ze skargi S. R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2005r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji nakazującej rozbiórkę postanawia: - odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2006r., sygn. akt VII SA/Wa 1172/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2005r. znak: [...]. Odpis wyroku z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 9 marca 2006r.
W dniu 7 kwietnia 2006r. (data nadania przesyłki pocztowej) S. R., reprezentowany przez adwokata, złożył od powyższego wyroku skargę kasacyjną. W skardze kasacyjnej został zawarty wniosek o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych.
Pismem z dnia 12 kwietnia 2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przesłał pełnomocnikowi skarżącego urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy i zwrócił się o uzupełnienie wniosku poprzez jego złożenie na przekazanym formularzu w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 18 kwietnia 2006r., jednakże nie zostało wykonane.
W związku z faktem, że skarżący w terminie zakreślonym przez Sąd nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, zarządzeniem z dnia 8 maja 2006r. referendarz sądowy pozostawił wniosek w tym przedmiocie bez rozpoznania. Zarządzenie to nie zostało zaskarżone.
Następnie pismem z dnia 7 czerwca 2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie doręczył adwokatowi skarżącego zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie 100 złotych. W dniu 21 czerwca 2006r., z zachowaniem zakreślonego przez Sąd terminu, skarżący uiścił wpis stały od skargi kasacyjnej w wymaganej wysokości.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu z powodu jej nienależytego opłacenia.
Wymogi ustawowe dotyczące skargi kasacyjnej, która jest środkiem zaskarżenia sformalizowanym, obejmują między innymi sporządzenie skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego, a w określonych sprawach przez doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, z wyjątkami, które nie mają znaczenia dla rozpoznawanej sprawy - art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Stosownie do art. 221 tej ustawy pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
W niniejszej sprawie skarga kasacyjna stosownie do przepisu § 2 ust. 5 w związku z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193) podlega wpisowi stałemu w wysokości 100 złotych. Mimo uiszczenia tej kwoty należy jednak uznać, że przedmiotowa skarga kasacyjna nie została należycie opłacona, albowiem wpis został uiszczony po terminie, który jest tożsamy z terminem do wniesienia tej skargi. Nie zmienia tego stanu wezwanie do uiszczenia wpisu dokonane przez Sąd I instancji, które należy uznać za czynność nie mogącą znieść jednoznacznej regulacji ustawowej, zawartej w art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Podkreślenia wymaga przede wszystkim fakt, że wniosek o przyznanie prawa pomocy zawarty w skardze kasacyjnej nie przedłużył terminu do wniesienia wpisu stałego z następujących przyczyn:
- wniosek zawierał braki formalne, do uzupełnienia których strona została wezwana pismem z dnia 12 kwietnia 2006r.,
- powyższe wezwanie o złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, jak wymaga tego przepis art. 252 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie zostało wykonane w zakreślonym terminie, mimo pouczenia o skutkach prawnych w związku z niedopełnieniem powyższego wymogu,
- zarządzeniem z dnia 8 maja 2006r. wniosek o przyznanie prawa pomocy został pozostawiony bez rozpoznania, co oznacza, że nie wywołuje on skutków prawnych od dnia jego wniesienia. Zarządzenie to stało się prawomocne.
W tej sytuacji późniejsze uiszczenia wpisu stałego od skargi kasacyjnej należy uznać za dokonane po ustawowym terminie, a tym samym za bezskuteczne.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 178 i art. 180 w związku z art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.