Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 5 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 czerwca 2006 r., sygn. akt II SA/Go 128/06 w zakresie wymierzenia grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. w sprawie z wniosku M. M. o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, w oparciu o art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wymierzył Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. grzywnę w kwocie 2 000 zł. Odpis postanowienia doręczono Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. w dniu 12 czerwca 2006 r. z pouczeniem, iż na postanowienie przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, które powinno być wniesione w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia odpisu postanowienia za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim.
Zgodnie z powyższym pouczeniem, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. w dniu 19 czerwca 2006 r. (data stempla pocztowego) wniósł "zażalenie na postanowienie z dnia 6 czerwca 2006 r."
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Złożony w niniejszej sprawie środek odwoławczy, błędnie nazwany "zażaleniem", jest faktycznie skargą kasacyjną. Zgodnie bowiem z art. 173 § 1 p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Postępowanie sądowe o wymierzenie organowi grzywny, wszczęte na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. jest odrębnym postępowaniem sądowym, wszczynanym na wniosek skarżącego (art. 63 p.p.s.a.) w przypadku niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania skargi Sądowi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia, co wynika z art. 54 § 2 p.p.s.a. Postanowienie, jakie zapada w tej sprawie jest postanowieniem kończącym postępowanie, a zatem środkiem odwoławczym jest skarga kasacyjna. Pogląd ten potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. postanowienie I OZ 803/03, II OZ 212/05, I OZ 1042/05, I OZ 1328/05 I OZ 650/06, I OZ 810/06, II OSK 262/06, I OSK 521/06, I OSK 683/06).
Nie ma więc zastosowania przepis art. 194 § 1 pkt 10 p.p.s.a., zgodnie z którym na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie ukarania grzywną, przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. P.p.s.a. rozróżnia jednak pojęcie "wymierzenia grzywny", które następuje w oparciu o art. 154 czy 55 § 1 p.p.s.a. i "ukarania grzywną", co następuje np. w oparciu o art. 23 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny nie mógł jednak merytorycznie rozpoznać wniesionego w tej sprawie środka odwoławczego, ponieważ stosownie do art. 175 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być bezwzględnie sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z wyjątkami nie mającymi zastosowania w tej sprawie (§ 2 i 3). Niezachowanie tego wymagania nie podlega zaś sanacji. W tym stanie rzeczy, skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu przez wojewódzki sąd administracyjny, skoro zaś nie została odrzucona przez Sąd I instancji, podlega odrzuceniu przez Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 180 p.p.s.a.
Powyższego nie zmienia okoliczność, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. zastosował się do błędnego pouczenia Sądu, zawartego w piśmie z dnia 8 czerwca 2006 r., przy którym doręczono mu odpis postanowienia. Błędne pouczenie może natomiast stanowić podstawę wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, który powinien zostać złożony zgodnie z wymogami art. 87 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180
p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.