II OSK 1228 / 14 POSTANOWIENIE Dnia 27 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. B. i K. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 116/14 w zakresie odrzucenia skargi E. B. i K. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę E. B. i K. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] września 2013 r. w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż prawomocnym postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącym przywrócenia terminu do wniesienia w przedmiotowej sprawie skargi. Następnie, wskazując na treść art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej : P.p.s.a.), Sąd podkreślił, że w sprawach rozstrzyganych na podstawie ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 ze zm.- zwanej dalej ustawą o transporcie kolejowym), z mocy ustawy został wyłączony tryb doręczania decyzji administracyjnych, o którym mowa w art. 39 K.p.a., stosownie do treści art. 9q ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym. W orzecznictwie prezentowany jest przy tym jednolity pogląd, zgodnie którym w stosunku do podmiotów, którym doręczono zawiadomienie o wydaniu decyzji w sposób indywidualny, termin do wniesienia skargi należy liczyć od dnia doręczenia tego zawiadomienia.
Wskazując na powyższe, Sąd pierwszej instancji podał, że z akt administracyjnych sprawy wynika, że doręczenie skarżącym zawiadomienia Ministra z dnia 17 września 2013 r. o wydaniu zaskarżonej decyzji nastąpiło w dniu 18 października 2013 r. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upłynął, zatem bezskutecznie w dniu 19 listopada 2013 r. Ze stempla pocztowego zamieszonego na kopercie, w której wniesiono przedmiotową skargę wynika natomiast, iż przedmiotowa skarga została nadana w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 17 grudnia 2013 r.
Mając powyższe okoliczności na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożyli E. B. i K. B., zaskarżając je w całości i zarzucając mu obrazę przepisów postępowania, których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 141 § 4 P.p.s.a., art. 1 § 1 i 2 P.u.s.a., art. 3 § 1 i 2 P.p.s.a., art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. w powiązaniu z art. 16 K.p.a., art. 127 § 1 K.p.a., art. 129 § 2 K.p.a., art. 9q ust. 2 i 3 ustawy o transporcie kolejowym, poprzez nienależyte skontrolowanie działalności organów I-ej i II-ej instancji oraz poczynionych przez nich czynności procesowych i ustaleń faktycznych, a w konsekwencji odrzucenie skargi z uwagi na rzekome złożenie jej z przekroczeniem ustawowego terminu na jej wniesienie i tym samym zaaprobowanie błędów poczynionych przez ww. organy administracji, w sytuacji, gdy termin na wniesienie skargi w niniejszej sprawie w stosunku do skarżących w ogóle jeszcze nie rozpoczął biegu, albowiem skarżącym nie zostało doręczone zawiadomienie o wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydanej przez organ I-ej instancji i w stosunku do skarżących postępowanie administracyjne prowadzone w niniejszej sprawie winno znajdować się wciąż na etapie I-ej instancji,