Wniosek w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. akt II OSK 124/14 oddalającego skargę kasacyjną K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Gl 1419/12 w sprawie ze skargi K. M. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego postanawia: uzupełnić wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. akt II OSK 124/14 w ten sposób, że dotychczasowe rozstrzygnięcie oznaczyć jako pkt 1 i dodać pkt 2 w brzmieniu: "zasądza od K. M. na rzecz Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego".

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 1419/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, oddalił skargę K. M. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] września 2012 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego.

Skargę kasacyjną od wyroku WSA w Gliwicach z dnia 10 lipca 2013 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł K.M.

Następnie Śląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Katowicach w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 lipca 2015 r., na podstawie art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej w skrócie p.p.s.a.) oddalił skargę kasacyjną K. M..

Pełnomocnik Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach pismem z dnia 30 września 2015 r. wniósł o uzupełnienie w/w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lipca 2015 r. w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego poprzez zasądzenie od skarżącego kasacyjnie na rzecz organu kwoty 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a., strona może zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów, jeżeli sąd nie orzekł w tym zakresie.

Zgodnie z art. 204 pkt 1 p.p.s.a. w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ, jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu pierwszej instancji oddalający skargę. Wyrokiem z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. akt II OSK 124/14 NSA oddalił skargę kasacyjną K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Gl 1419/12 w sprawie ze skargi K. M. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] września 2012 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego. Zgodnie z art. 205 § 2 p.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Wobec tego, że pełnomocnikiem organu był radca prawny, odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym przepisie są unormowania zawarte w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).

Strona 1/2