Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. z/s w [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 lipca 2005 r., sygn. akt II SA/Sz 462/05 o odrzuceniu skargi P. Sp. z o.o. z/s w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia decyzji nieważności w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia odrzucić skargę kasacyjną
Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, pełnomocnik Spółki z o.o. P. z siedzibą w [...] wniósł za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na decyzję organu odwoławczego z dnia [...] Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję własną z dnia [...] o stwierdzeniu nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia 29 września 1997r. znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie punktu nadawczego sieci telefonii cyfrowej [...] przy ulicy [...] w [...].
Zgodnie z art. 47 § 1 w zw. z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wnoszący skargę winien dołączyć jej odpisy dla doręczenia ich stronom i uczestnikom postępowania.
Pełnomocnik skarżącej Spółki zarządzeniem Sądu z dnia 21 kwietnia 2005r. (doręczonym, w dniu 5 maja 2005r.) został zobowiązany między innymi do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi poprzez nadesłanie trzech odpisów skargi z dnia 18 stycznia 2005r. z pouczeniem, że niewykonanie zarządzenia spowoduje odrzucenie skargi.
Pełnomocnik nie wykonał zarządzenia we wskazanym powyżej zakresie, dlatego na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 cytowanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odrzucił skargę.
Pismem z dnia 26 sierpnia 2005 r. P. Sp. z o.o. złożyła skargę kasacyjną na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 lipca 2005 r. Pełnomocnik Spółki zaskarżył w całości postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 lipca 2005 roku zarzucając powyższemu postanowieniu naruszenie:
- art. art. 7, 8 kpa polegające na tym, że Wojewódzki Sad Administracyjny w Szczecinie, stojąc na straży formalnych (o technicznym znaczeniu) wymogów pisma procesowego, nie wziął pod uwagę interesu społecznego i słusznego interesu obywateli, a w konsekwencji nie dopuścił do merytorycznego załatwienia sprawy, co w tej konkretnej sprawie zachwiało zaufaniem obywateli do organów Państwa (w identycznym stanie faktycznym wyrok NSA w Szczecinie w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu).
Jako podstawę skargi kasacyjnej wskazano także naruszenie art.145 § 1 pkt 4 kpa, gdyż strona skarżąca zaraz po otrzymaniu postanowienia WSA z dn. 14 lipca 2005 r. o odrzuceniu skargi przesłała w dniu 3 sierpnia 2005 r. do WSA w Szczecinie wniosek skarżącej o przywrócenie terminu. Mimo wielokrotnych kontaktów telefonicznych, do dzisiaj nie otrzymała odpowiedzi czy wniosek ten został rozpatrzony i z jakim skutkiem.
W tej sytuacji, z ostrożności procesowej (upływ 30-dniowego terminu od otrzymania postanowienia o odrzuceniu skargi), złożenie niniejszej skargi kasacyjnej jest w pełni zasadne.
Wskazując na powyższe podstawy pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, co następuje:
Skarga kasacyjna jest sformalizowanym środkiem prawnym. Przepis art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wprowadził dwojakiego rodzaju wymagania, którym powinna odpowiadać skarga kasacyjna tj. wymagania formalne sformułowane w art. 46 § 1 i 47 p.p.s.a. w odniesieniu do pism pochodzących od strony oraz wymagania materialne przewidziane dla samej skargi kasacyjnej.