II OSK 1336 / 09 POSTANOWIENIE Dnia 17 września 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 315/09 w zakresie odrzucenia skargi K. B. w sprawie ze skargi K. B. na czynność Komisji Egzaminacyjnej powołanej przez Ministra Zdrowia polegającej na nie uznaniu za zdany państwowego egzaminu specjalistycznego postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. B. na czynność Komisji Egzaminacyjnej powołanej przez Ministra Zdrowia, polegającej na nie uznaniu za zdany państwowego egzaminu specjalistycznego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu powyższego postanowienia wskazał, iż Minister Zdrowia decyzją z dnia 5 maja 2005 r. na podstawie § 37 ust.1a rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 sierpnia 2001 roku w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U nr 83, poz. 905) oraz na podstawie opinii Zespołu powołanego przez Dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego z dnia 4 listopada 2004 r. uznał K. B. i M. M. dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy za równoważny ze zrealizowaniem szczegółowego programu specjalizacji w zakresie urologii dziecięcej oraz dopuścił ich do egzaminu państwowego w zakresie tej specjalizacji.
Skarżący w dniu 26 listopada 2005 r. przystąpili do egzaminu testowego, w wyniku którego K. B. uzyskała 36 punktów, natomiast M. M. otrzymał 39 punktów na 59 możliwych. Za prawidłową odpowiedź na każde z pytań można było uzyskać jeden punkt. Początkowo test zawierał 60 pytań, jednak Komisja z powodu nieprecyzyjności jednego z pytań uchyliła je, stąd pozostało 59 pytań i 59 możliwych do uzyskania punktów.
Na dzień przeprowadzenia egzaminu obowiązywało rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213, poz.1779 - zwanego dalej rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 20 października 2005 r.) zgodnie, z którym egzamin testowy uważa się za zaliczony z wynikiem pozytywnym w przypadku uzyskania co najmniej 60 procent możliwej do uzyskania liczby punktów (§ 32 ust. 4 ww. rozporządzenia).
Mimo iż zarówno K. B., jak i M. M. uzyskali ponad 60 procent możliwej do uzyskania liczy punktów, Komisja Egzaminacyjna uznała, że nie zaliczyli oni egzaminu testowego z wynikiem pozytywnym.
W związku z powyższym pełnomocnik skarżących zwrócił się pismami kierowanymi zarówno do Komisji Egzaminacyjnej, jak i do Ministra Zdrowia o usunięcie naruszenia prawa i uznanie skarżącym za zaliczone specjalizacyjnych egzaminów państwowych w dziedzinie urologii dziecięcej.
Także skarżący w dniu 28 listopada 2005 r. złożyli odwołania w sprawie nie zaliczenia złożonych przez nich egzaminów do Przewodniczącej Państwowej Komisji Egzaminacyjnej - Konsultanta Krajowego w Dziedzinie Urologii Dziecięcej.
W odpowiedzi Przewodnicząca Komisji w piśmie z dnia 12 grudnia 2005 r. poinformowała skarżących, że wobec tego, iż zostali oni dopuszczeni do egzaminu na podstawie § 46 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r.- a więc w trybie szczególnym, formę tego egzaminu określiła Komisja Egzaminacyjna. Komisja ustaliła, że egzamin, w którym uczestniczyli skarżący będzie miał formę egzaminu testowego składającego się z 60 pytań, a nie ze 120 pytań, jak to ma miejsce na egzaminie organizowanym według § 32 wyżej wymienionego rozporządzenia i przyjęła próg zaliczeniowy na poziomie 70 % dobrych odpowiedzi.