Skarga kasacyjna od postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi D. B. na czynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie wyjaśnienia treści czynności
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2221/10 w sprawie ze skargi D. B. na czynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie wyjaśnienia treści czynności postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6201 Prawo wykonywania zawodu lekarza, aptekarza pielęgniarki, położnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 14.03.2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2221/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę D.B., na czynność Wojewody Mazowieckiego postępowania kwalifikacyjnego na specjalizację lekarską w dziedzinie chirurgii plastycznej.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd przedstawił następujący stan sprawy:

Pismem z dnia 28.09.2009 r. D. B. wniósł o przeprowadzenie procedury kwalifikacyjnej w celu rozpoczęcia specjalizacji, a postępowanie kwalifikacyjne, które zostało przeprowadzone przez M. Centrum Zdrowia Publicznego w dniach od 1.10.2009 r. do 31.10.2009 r. zakończyło się niekwalifikowaniem go z powodu braku wyniku Lekarskiego Egzaminu Państwowego. Dnia 12.11.2009 r. D. B. wniósł do Wojewody Mazowieckiego odwołanie od "decyzji w sprawie rozstrzygnięcia postępowania kwalifikacyjnego na specjalizację lekarską", zaś pismem z dnia 9.06.2010 r. wezwał tego Wojewodę do rozpatrzenia odwołania i wydania decyzji. Wojewoda Mazowiecki w piśmie z dnia 6.07.2010 r., powołując przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. nr 213, poz. 1779 ze zm.), wyjaśnił, iż konieczne jest w postępowaniu kwalifikacyjnym przedstawienie między innymi świadectwa złożenia Lekarskiego Egzaminu Państwowego, czego D. B. nie dopełnił, zaś przedstawione przez niego argumenty, co do ukończenia studiów za granicą i powoływanie się na Dyrektywę EWG 94/16 z 5.04.1993 r., nie mogą przesądzać o spełnieniu warunku złożenia tego Egzaminu. D. B., pismem z dnia 4.08.2010 r., wystąpił do Wojewody o wyjaśnienie charakteru pisma z dnia 6.07.2010 r. na co organ, pismem z dnia 8.09.2010 r., odpowiedział, że postępowanie kwalifikacyjne nie jest prowadzone na podstawie K.p.a., a wobec tego nie może być wydana decyzja administracyjna oraz, że jedyną prawnie dopuszczalną czynnością było pismo z dnia 6.07.2010 r., które to rozstrzygnięcie nie pozbawiło D. B. możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Na to pismo Wojewody D. B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Odrzucając tę skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przytoczył treść art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.", wskazując na jakie akty administracyjne może być wniesiona skarga i podkreślając, że D. B. jako przedmiot zaskarżenia uczynił pismo Wojewody z dnia 8.09.2010 r. Zdaniem Sądu tak określony przedmiot zaskarżenia nie jest aktem lub czynnością, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., bowiem pismo z dnia 8.09.2010 r. polegało tylko na wyjaśnieniu sposobu załatwienia sprawy dotyczącej niekwalifikowania skarżącego do odbycia specjalizacji. Wprawdzie w uzasadnieniu skargi sformułowane są wywody świadczące, iż jej zamiarem jest podważenie niekwalifikowania, ale nie mogą być one brane pod uwagę, gdyż wykraczają poza granice sprawy, o czym mowa w art. 134 § 1 P.p.s.a.

Reprezentowany przez adwokata, D. B. wniósł skargę kasacyjną od powyższego postanowienia, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, zarzucając naruszenie prawa procesowego, tj. art. 134 § 1 P.p.s.a., poprzez jego błędną interpretację, polegającą na niewłaściwym ustaleniu zakresu pojęcia "granice sprawy", co w konsekwencji doprowadziło do nierozpoznania wszystkich zarzutów podniesionych w skardze, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem nie rozpoznano istoty sprawy.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6201 Prawo wykonywania zawodu lekarza, aptekarza pielęgniarki, położnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda