Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 21 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. G., T. G., J. G. i R. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 916/07 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi S. G., T. G., J. G. i R. G. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Ujście Wilgi" postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 916/07 odrzucił skargę S. G., T. G., J. G. i R. G. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru [...]. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący wnieśli skargę po upływie terminu przewidzianego w art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.). Sąd zaznaczył, iż z pieczątki Kancelarii Adwokackiej pełnomocnika skarżących, wynika, że odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia została doręczona w dniu 19 lipca 2007 r. Natomiast skarga wpłynęła w dniu 20 lipca 2007 r., o czym świadczy pieczęć Urzędu Miasta K. z datownikiem. W uzasadnieniu Sąd I-instancji podkreślił, że pełnomocnik skarżących nie potrafił wskazać, czy została skarga wniesiona osobiście, czy za pośrednictwem poczty. Zdaniem WSA nie ma w związku z tym dowodu na wysłanie skargi w terminie wcześniejszym, a zatem należy przyjąć, że jej wniesienie nastąpiło z uchybieniem terminu.
W skardze kasacyjnej, sporządzonej przez adwokata, skarżący zarzucili postanowieniu WSA, naruszenie art. 53 § 2 p.p.s.a poprzez błędne przyjęcie, iż skarga została wniesiona bez zachowania określonego w tym przepisie terminu, co skutkowało jej odrzuceniem. Powołując się na tak przytoczoną podstawę kasacyjną skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do merytorycznego rozpoznania Sądowi I-instancji oraz o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm prawem przewidzianych. Ponadto w uzasadnieniu skargi kasacyjnej podkreślono, iż skarga, którą odrzucono na mocy zaskarżonego postanowienia, wniesiona została przesyłką poleconą za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 18 lipca 2007 r., o czym świadczy dołączona do skargi kasacyjnej kserokopia dowodu nadania przesyłki poleconej w dniu 18 lipca 2007 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną należy uwzględnić. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyjmuje jako jeden z wymogów formalnych skargi do sądu administracyjnego zachowanie terminu do złożenia skargi. Według art. 53 p.p.s.a. "Skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie (§ 1). W przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (§ 2). Prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść skargę w terminie sześciu miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, a w pozostałych przypadkach w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi. Termin ten nie ma zastosowania do wnoszenia skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej (§ 3)".