Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosków R. W. i J. W. o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2008 r., sygn. akt II OSK 1563/08 w zakresie kosztów postępowania w sprawie ze skarg kasacyjnych R. W. i J. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 886/08 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skarg R. W. i J. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi postanawia: oddalić wnioski o uzupełnienie postanowienia.
Postanowieniem z dnia 30 października 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skarg kasacyjnych R. W. i J. W., uchylił zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2008 r. odrzucające ich skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r. w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Skarżący wystąpili z wnioskami o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2008 r. w zakresie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Strona może domagać się uzupełnienia postanowienia, w szczególności jeżeli sąd nie zamieścił w postanowieniu dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu (art. 157 w związku z art. 166 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Uzupełnienie orzeczenia w przedmiocie kosztów następuje w tych wypadkach, w których sąd nie orzekał o kosztach, mimo że strona zażądała we właściwym czasie ich przyznania.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada wynikająca z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Oznacza to, że co do zasady stronie, która poniosła koszty postępowania nie przysługuje zwrot kosztów. Wyjątki od tej zasady określa art. 200, 201, 203 i 204 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Dlatego też w art. 209 tego Prawa przyjęto unormowanie, iż wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę (art. 200) oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204. Tak więc w innych przypadkach Sąd nie rozstrzyga o zwrocie kosztów postępowania, a brak rozstrzygnięcia w tym zakresie nie oznacza, iż w orzeczeniu brak jest rozstrzygnięcia, które według przepisów powinno być zamieszczone.
Podstawy do rozstrzygnięcia o zwrocie kosztów postępowania kasacyjnego w sprawie ze skargi kasacyjnej na postanowienie nie mogą stanowić przepisy art. 203 i art. 204 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepisy te wiążą bowiem wyraźnie zwrot kosztów postępowania kasacyjnego z zaskarżeniem wyroku, a to kto jest obowiązany do zwrotu kosztów zależy od treści wyroku Sądu pierwszej instancji (oddalającego lub uwzględniającego skargę). Tak więc przepisy te w ogóle nie mogą mieć zastosowania do kosztów postępowania kasacyjnego w przypadku zaskarżenia postanowienia o odrzuceniu skargi. Oznacza to, że w razie uwzględnienia skargi kasacyjnej i uchylenia postanowienia sądu pierwszej instancji o odrzuceniu skargi, przepis art. 203 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie ma zastosowania. W takim przypadku Naczelny Sąd Administracyjny nie orzeka o zwrocie kosztów postępowania także wówczas, gdy skarżący zgłosił w skardze kasacyjnej wniosek o przyznanie kosztów. Stanowisko, iż przepisy art. 203 i 204 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie mają zastosowania, gdy przedmiotem skargi kasacyjnej jest postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie zostało przyjęte w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 4/07 (ONSAiWSA 2008 r., Nr 2, poz. 23).
Nie oznacza to, że skarżący nie może uzyskać zwrotu kosztów, jakie poniósł w związku z wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia sądu pierwszej instancji odrzucającego skargę. Zwrot tych kosztów może wchodzić w rachubę jednakże tylko wówczas, gdy w wyniku ponownego rozpoznania sprawy (po uchyleniu postanowienia odrzucającego skargę), sąd uwzględni skargę, a więc skarżącemu będzie przysługiwał od organu zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw, na podstawie art. 200 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3, na podstawie art. 201 tego Prawa. Do niezbędnych kosztów postępowania poniesionych przez skarżącego, których zwrot przysługuje skarżącemu od organu w tych przypadkach należy zaliczyć także poniesione przez skarżącego koszty związane z wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia sądu pierwszej instancji odrzucającego skargę, która została uwzględniona.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniosek o uzupełnienie postanowienia na podstawie art. 157 w związku z art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.