Skarga kasacyjna na postanowienie WSA w Poznaniu w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Po 409/08 odrzucające skargi P. K. i innych na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 24 lipca 208 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargi P. K. i innych na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu wskazano, że w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż w przypadku, gdy w sprawie określonej uchwały organu gminy, w wyniku wniesienia skargi na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym orzekał już sąd administracyjny, to z reguły nie jest już dopuszczalna jej ponowna weryfikacja przed sądem (postanowienie Sądu Najwyższego z 09 grudnia 2002 r., sygn. akt III RN 127/02). Podano, że przepis art. 101 ust. 2 powyższej ustawy był przedmiotem postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, który w wyroku z 04 listopada 2003 r. (sygn. akt SK 30/02, OTK 2003 nr 8, poz. 84) orzekł, że postanowienia powyższego artykułu nie naruszają konstytucyjnego porządku prawnego. Trybunał jasno wskazał, że rozpatrzenie skargi na dany akt normatywny, jakim jest uchwała rady gminy, i stwierdzenie jego zgodności z prawem przez sąd administracyjny przesądza, że nie narusza on interesów prawnych i uprawnień obywateli oraz obowiązuje erga omnes. Tym samym uchwała organu gminy, która była już, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, przedmiotem oceny sądu administracyjnego, i sąd ją oddalił, nie może być ponownie zaskarżona ani przez tego, kto ją zaskarżył, ani przez żaden inny podmiot. Sąd Wojewódzki stwierdził, że wniosek taki jest zgodny z istotą działania sądownictwa administracyjnego. Wskazano, że na podstawie art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 152, poz. 1270 ze zm.) sąd administracyjny rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Podano, że uchwała stanowiąca przedmiot zaskarżenia była przedmiotem sądowej kontroli zarówno przed WSA jak i przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, który wyrokiem z dnia 15 listopada 2007 r., sygn. akt II OSK 916/07 oddalił skargę R. K. na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 grudnia 2006 r. Zarówno sąd I jak i II instancji, który badał skargę w granicach zaskarżenia, nie dopatrzył się, aby uchwała Rady Gminy P. z dnia [...] naruszała prawo. Sąd administracyjny, w wyroku z dnia 27 grudnia 2006 r. odniósł się merytorycznie co do zgodności powyższej uchwały z obowiązującymi w dacie jej uchwalenia przepisami prawnymi i orzekł, że nie zachodzi pomiędzy nimi jakakolwiek sprzeczność mogąca skutkować stwierdzeniem jej nieważności lub orzeczeniem, że została wydana z naruszeniem prawa. Podkreślić należy, że skarga będąca przedmiotem niniejszego postępowania wniesiona została przez osoby, które - za wyjątkiem A. W. - już wcześniej skorzystały z drogi sądowej kontroli kwestionowanej uchwały w sprawie II SA/Po 458/06. W tym stanie rzeczy skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.

Strona 1/3