Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Katarzyna Golat Protokolant: asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych [...] oraz Z. F. i A. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 2337/12 w sprawie ze skargi Z. F. i A. F. na czynność Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu opłaty postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę, 2. odstąpić od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości, 3. zwrócić Z. F. i A. F. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Wyrokiem z 19 lutego 2013 r., IV SA/Wa 2337/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Warszawie oddalił skargę Z. F. i A. F. na czynność Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW) z 14 czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu opłaty. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Pismem z 29 sierpnia 2012 r. pełnomocnik działający w imieniu Z. F. i A. F. wniósł do WSA w Warszawie skargę na "czynność NFOŚiGW" polegającą na odmowie dokonania zwrotu kwoty w wysokości 500 zł z tytułu nienależnie uiszczonej opłaty na konto NFOŚiGW od pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju oraz nierozpatrzenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty w formie indywidualnego aktu administracyjnego, w którym organ określiłby wysokość nadpłaty lub odmówił jej stwierdzenia. "Zaskarżonym czynnościom" skarżący zarzucili naruszenie:
1) art. 12 ust. 2 ustawy 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2005 r., Nr 25, poz. 202 ze zm., dalej Urp) w zw. z punktem 7 preambuły Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 2000/53/E z dnia 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji w zw. z art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego (w skardze powołano oczywiście nieaktualny tekst Kodeksu - uwaga Sądu) poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji przyjęcie, że może on stanowić podstawę nałożenia na skarżących obowiązku uiszczenia opłaty, mimo jego niezgodności z powołanym wyżej przepisem prawa unijnego;
2) art. 12 ust. 2 Urp w zw. z art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE z 2008 r., C 115, s. 47) w zw. z art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji przyjęcie, że może on stanowić podstawę nałożenia na skarżących obowiązku uiszczenia opłaty, mimo, że przepis ten narusza zakaz dyskryminacji na obszarze wspólnego rynku;
3) art. 12 ust. 2 Urp w zw. z art. 91 Konstytucji RP, w zw. z art. 2 aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. U. z 2003 r., L 236, s. 33) poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji przyjęcie, że może on stanowić podstawę nałożenia na skarżących obowiązku uiszczenia opłaty, mimo, że zgodnie z zasadą pierwszeństwa prawa unijnego oraz zasadą bezpośredniego skutku przepis ten wobec skarżących nie może mieć zastosowania;
4) art. 75 § 2 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 75 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w zw. z art. 60 - 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 157, poz. 1240 ze zm.) poprzez nierozpatrzenie wniosku skarżących o stwierdzenie nadpłaty w formie indywidualnego aktu administracyjnego, w którym organ stwierdziłby wysokość nadpłaty lub odmówił jej stwierdzenia.