Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia w sprawie ze skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wr 767/16 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na zarządzenie pokontrolne Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania wprowadzania ścieków do ziemi postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia
Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wr 767/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na zarządzenie pokontrolne Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania wprowadzania ścieków do ziemi.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiodła ww. Spółka. W treści skargi kasacyjnej Spółka zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania w całości zaskarżonego zarządzenia na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z uwagi na to, że wykonanie tego zarządzenia grozi skarżącemu wyrządzeniem znacznej szkody lub spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków. Na poparcie złożonego wniosku wskazano, iż jest on uzasadniony przede wszystkim podniesionymi w skardze zarzutami, jak i określonym w zarządzeniu terminem realizacji czynności wskazanych w punktach 1-4 i 6-7, tj. niezwłocznie. W szczególności wskazane w punkcie 6 naliczenie opłaty za korzystanie ze środowiska w zakresie wprowadzania do wód ścieków za 2015 r. bez pozwolenia wodnoprawnego, jak i inne czynności, które niewątpliwie wymagają nakładów finansowych, narażą Spółkę na szkodę. Wniosek ten został podtrzymany przez Spółkę pismem z dnia 14 sierpnia 2017 r. W uzasadnieniu tego pisma Spółka zawarła argumenty przemawiające za zasadnością jej stanowiska zajętego w skardze kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Przepis art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369), zwanej dalej "p.p.s.a.", stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Norma ta na mocy art. 193 p.p.s.a. ma zastosowanie także i przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (patrz: uchwała 7 sędziów NSA z 16.04.2007 r. I GPS 1/07).
W orzecznictwie przyjmuje się, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i ich uprawdopodobnienie w przedstawionym przez stronę materiale dowodowym. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku powinno się odnosić do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca spółka nie uprawdopodobniła by zakwestionowane zarządzenie mogło skutkować powstaniem któregokolwiek z niebezpieczeństw o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Za zastosowaniem ochrony tymczasowej nie mogą przemawiać "podniesione w niniejszej skardze zarzuty", gdyż w niniejszym postępowaniu incydentalnym sąd nie bada legalności zaskarżonego aktu. Również i kwestia terminu realizacji czynności wskazanych w zarządzeniu sama w sobie nie przesądza o zasadności wniosku. Podobnie należy ocenić ogólne argumenty spółki wskazujące na szkodę, którą spółka może ponieść w związku z nakazaniem czynności wymagających nakładów finansowych. Bez podania kondycji finansowej spółki i szacowanych kosztów związanych z wykonaniem zarządzenia trudno ocenić, czy w tej sprawie niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody i to znacznej, bądź spowodowania trudnych do odwrócenia skutków może wystąpić.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a., orzeczono jak na wstępie.