Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 sierpnia 2008 r., sygn. akt II SA/Go 435/08 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia [...] maja 2008 r., znak [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim odrzucił skargę W. J. na decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia [...] maja 2008 r. w przedmiocie wymeldowania. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący wezwany został do uiszczenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, wpisu w kwocie 100 zł. Przesyłkę zawierającą odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu dwukrotnie awizowano i uznano za doręczoną w dniu 12 sierpnia 2008 r., stosownie do art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. Mimo upływu zakreślonego terminu skarżący nie uiścił żądanego wpisu, pouczony o skutkach niezastosowania się do wezwania.
W skardze kasacyjnej od powyższego postanowienia skarżący zarzucił Sądowi I instancji naruszenie art. 73 i art. 220 § 3 p.p.s.a.. Skarżący podniósł, że jest uczniem technikum i zameldowany jest na pobyt czasowy w internacie szkolnym. Skarżący w okresie od dnia 1 czerwca 2008 r. do 17 lipca 2008 r. odbywał praktykę zagraniczną w Niemczech, a następnie po dniu 17 lipca 2008 r. w okresie wakacyjnym przebywał u W. B. (rodzina zastępcza), o czym było poinformowane kierownictwo internatu. Skarżący nie był w stanie odebrać korespondencji skierowanej do niego na adres internatu. O wezwaniu do uiszczenia wpisu nie był przez nikogo powiadomiony. W tej sytuacji, zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną, zastosowanie fikcji prawnej doręczenia przesyłki poleconej było w sprawie niedopuszczalne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
Doręczanie pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym regulują przepisy rozdziału 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepis art. 73 p.p.s.a. stanowi o sposobie doręczania pism w razie niemożności doręczenia pisma w sposób właściwy (art. 67 p.p.s.a.) lub zastępczy (art. 72 p.p.s.a). Z uregulowania zawartego w art. 73 p.p.s.a. wynika, że w przypadku niemożności doręczenia pisma w sposób wyżej przywołany, pismo pozostawia się w placówce pocztowej, a zawiadomienie o tym umieszcza w skrzynce na korespondencję, bądź też jeśli nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń. Procesowy skutek prawny doręczenia w tym trybie powstaje z upływem ostatniego dnia okresu, na jaki pozostawiono pismo w placówce pocztowej. Dokonane doręczenie, stanowiące rodzaj fikcji prawnej, stwarza domniemanie doręczenia pisma i wyznacza początek biegu terminu do podjęcia czynności prawnej.
Na gruncie niniejszej sprawy, przesyłkę zawierającą odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego awizowano pod adresem wskazanym w skardze dwukrotnie w dniach 28 lipca 2008 r. i 5 sierpnia 2008 r. Zawiadomienie o niemożności doręczenia pisma bezpośrednio skarżącemu umieszczono w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, zaś przesyłkę złożono w placówce pocztowej.
Mając na uwadze powyżej wskazany stan faktyczny i prawny, okoliczność przyjęcia przez Sąd I instancji, że wezwanie do usunięcia braku formalnego skargi zostało skutecznie skarżącemu doręczone, nie może podlegać wątpliwości.
Należy zauważyć, że podane przez wnoszącego skargę kasacyjną okoliczności wskazujące na niemożność zastosowania się do wezwania Sądu, dotyczą przedstawienia przyczyn przebywania przez skarżącego w okresie wakacyjnym poza miejscem jego zamieszkania. W świetle przedstawionych wyjaśnień, nieuiszczenie wpisu sądowego od skargi nie wynikało zatem z wadliwego doręczenia wezwania w trybie art. 73 p.p.s.a., ale spowodowane było przyczynami osobistymi, subiektywnie ocenionymi przez skarżącego jako uzasadnione (praktyka zagraniczna i pobyt w okresie wakacji u rodziny zastępczej).
Oceniając prawidłowość wydanego przez Sąd I instancji orzeczenia odrzucającego skargę, Naczelny Sąd Administracyjny nie znajduje podstaw by uznać je za nieprawidłowe. Mając na uwadze wskazywany przez skarżącego powód niezastosowania się do wezwania Sądu I instancji, należy zauważyć, że obalenie domniemania doręczenia pisma, z którym jego adresat bez swojej winy nie mógł się zapoznać, może nastąpić w drodze wniosku o przywrócenie terminu, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.