Analizując możliwość wniesienia skargi sądowoadministracyjnej w ramach omówionego wyżej postępowania, Sąd I instancji podniósł, że przy określeniu aktu nadzoru podlegającego zaskarżeniu do sądu administracyjnego w zakresie aktów podejmowanych na podstawie u.s.p., granice przedmiotowe skargi wyznacza art. 85 ust. 1 tej ustawy. Przepis ten natomiast przesądza o możliwości wniesienia skargi jedynie na "rozstrzygnięcie organu nadzorczego". Redakcja przywołanego uregulowania pozwala uznać, że przedmiotem zaskarżenia jest kwalifikowana grupa aktów, określana jako "rozstrzygnięcia", a nie każda czynność organu nadzoru, do której podjęcia jest on uprawniony w toku procedury przewidzianej prawem. Sąd ten też zwrócił uwagę na to, że immanentną cechą pojęcia "rozstrzygnięcie" jest element decyzyjności, władztwa, wpływu na coś w sposób decydujący. W u.s.p. ustawodawca wielokrotnie posługuje się pojęciem "rozstrzygać" w takim właśnie znaczeniu (np. w art. 8 ust. 1, art. 25h). Zdaniem Sądu, skoro wezwanie do zaprzestania naruszeń prawa jest jednym z etapów wymaganych w procedurze zmierzającej do rozwiązania zarządu powiatu, wymienionych w art. 83 ust. 2 u.s.p., to gdyby racjonalny ustawodawca chciał objąć uprawnieniem do zaskarżenia (wniesienia skargi sądowoadministracyjnej) wszystkie czynności organu nadzoru przewidziane w tym przepisie, w tym również wezwanie do zaprzestania naruszeń, wówczas dałby temu wyraz wskazując je w art. 85 ust. 1 u.s.p. w sposób precyzyjny, analogicznie, jak to uczynił w odniesieniu do stanowisk zajmowanych przez inne organy w trybie art. 77b tej ustawy. Tymczasem dyspozycją art. 85 ust. 1 u.s.p. objęte zostały "rozstrzygnięcia organu nadzorczego", do których nie można zaliczyć wydanego przez wojewodę wezwania do zastosowania niezbędnych środków. Wezwanie to, nie rozstrzyga bowiem o niczym merytorycznie, tak samo zresztą jak i wniosek o rozwiązanie zarządu powiatu. Wykonanie tych czynności może dopiero dać podstawę do podjęcia czynności o charakterze władczym przez Prezesa Rady Ministrów. Zdaniem Sądu, wezwanie do zastosowania niezbędnych środków, wydane na podstawie art. 83 ust. 2 u.s.p. posiada charakter uzupełniający (por. A. Matan [w:] Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz pod redakcją B. Dolnickiego, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2010, s. 899, 901) i ma jedynie na celu wskazanie organom powiatu, które z jego działań były wadliwe. Posiada ono cechy czynności mobilizującej i dyscyplinującej, warunkującej zastosowanie rozstrzygnięcia nadzorczego sensu stricto w postaci rozwiązania zarządu, jednakże samo w swej istocie nie rodzi skutków prawnych przypisanych rozstrzygnięciu nadzorczemu. Ponadto, wezwanie nie przesądza jeszcze, że wojewoda wystąpi do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o rozwiązanie zarządu powiatu, a jedynie wskazuje, że taki zamiar leży po stronie organu nadzoru.
Istotą i celem wezwania jest stworzenie dodatkowych możliwości autorewizji własnego działania przez wzywany organ, który dokonał kwestionowanych czynności (por. T. Woś [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod redakcją T. Wosia, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2011, s. 351).