Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień po rozpoznaniu w dniu 14 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 308/20 o odrzuceniu skargi W. S. w sprawie ze skargi I. S. i W. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2019 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym postanowieniem z [...] maja 2020 r., na postawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.), dalej: "ppsa", odrzucił, jako niedopuszczalną, skargę W. S. wniesioną na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] kwietnia 2019 r., znak: [...] umarzającą postępowanie odwoławcze z odwołania I. S. na decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2019 r., nr [...], którą umorzono postępowanie wszczęte na wniosek W. S. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] grudnia 2003 r. w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Sąd stwierdził, że w przedmiotowej sprawie decyzja organu drugiej instancji została skierowana wyłącznie do I. S., która wniosła odwołanie od rozstrzygnięcia Wojewody [...]. Powyższe zdaniem Sądu oznacza, że W. S. nie był stroną postępowania, zakończonego wydaniem zaskarżonej decyzji, a zatem nie jest on jednym z podmiotów, o których mowa w art. 50 § 1 ppsa i nie ma interesu prawnego w jej skarżeniu. Dlatego też jego skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu. Jednocześnie Sąd wskazał, że odrzucenie skargi W. S. nie wpływa na możliwość rozpatrzenia skargi drugiego ze skarżących - I. S., ani na wynik tego rozstrzygnięcia.
Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie wniósł W. S. - reprezentowany przez ustanowionego z urzędu pełnomocnika. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i art. 3 § 1 ppsa w zw. z art. 50 § 1 ppsa w zw. z art. 28 kpa poprzez niewłaściwą kontrolę działalności administracji publicznej skutkującą ustaleniem, że W. S. nie posiadał statusu strony w postępowaniu administracyjnym i co za tym idzie nie posiada takiego statusu w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną, jego interes prawny powinien być badany w oparciu o art. 28 kpa, a w świetle tego przepisu to ma on interes prawny uprawniający go do udziału w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym jako małżonek I. S. właścicielki sąsiedniej działki, zamieszkujący na tejże posesji i prowadzący tam wspólne gospodarstwo z I. S.
Wskazując na powyższe zarzuty W. S. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Ponadto pismem z [...] sierpnia 2020 r. skarżący kasacyjnie wniósł o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, zauważyć należy, że zgodnie z art. 182 § 1 ppsa Naczelny Sąd Administracyjny może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego kończącego postępowanie w sprawie, a do takich postanowień należy zaskarżone postanowienie Sądu pierwszej instancji wydane na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ppsa. Wobec tego nie było przeszkód do rozpoznania skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego (art. 182 § 3 ppsa).