Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. akt II OSK 2397/14 wydanym w sprawie ze skargi kasacyjnej Gminy B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Bd 1290/13 w sprawie ze skargi Gminy B. i K. M. za zarządzenie zastępcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: sprostować oczywistą omyłkę pisarską w komparycji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 listopada 2014 r. sygn. akt II OSK 2397/14 w ten sposób, że po słowach "w sprawie ze skargi Gminy B." wpisać "i K. M.".
Zgodnie z art.156 § 1 w ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z zm.) - zwanej dalej p. p. s. a. - Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym - art. 156 § 2 p.p.s.a.
Sprostowaniu podlegają wadliwości występujące zarówno w samej sentencji orzeczenia i w jego komparycji ( np. niewłaściwe, niedokładne określenie sądu, określenie żądania, itp.) jak i w uzasadnieniu orzeczenia. Niedokładność lub omyłka może dotyczyć na przykład oznaczenia stron, oznaczenia (daty, znaku, sygnatury) zaskarżonego aktu lub czynności oraz nazwy organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność.
W komparycji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 listopada 2014 r. sygn. akt II OSK 2397/14 jako wnoszący skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy winni być wskazani Gmina B. i K. M. Wobec tego, że zaistniała oczywista omyłka pisarska i wskazano jedynie Gminę B. należało z urzędu sprostować tą omyłkę.
Błąd ten miał niewątpliwie charakter innej oczywistej omyłki pisarskiej, o której mowa w cytowanym przepisie.
W tym stanie rzeczy, na mocy art. 156 § 1 i 2 w związku z art. 193 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.