Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 18 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku M.P. o wstrzymanie wykonania decyzji i postanowienia w sprawie ze skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 488/18 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2017 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: 1. wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2017 r. znak [...] oraz decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...]znak: [...]; 2. odmówić wstrzymania wykonania postanowienia [...][...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]kwietnia 2018 r. nr [...].
Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 488/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2017 r. znak [...], którą organ ten utrzymał w mocy własną decyzję z [...] września 2017 r., odmawiającą uchylenia własnej decyzji z dnia [...] kwietnia 2016 r. utrzymującej w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2016 r. nakazującą skarżącemu rozbiórkę opaski brzegowej w [...] o długości 27,7 m, na lewym brzegu rzeki [...], poniżej mostu do skrzydeł jazu małej elektrowni wodnej.
Skargą kasacyjną M.P. zaskarżył powyższy wyrok w całości. W skardze kasacyjnej zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu powyższego wniosku podniesiono, że rozebranie opaski brzegowej może spowodować trudne do odwrócenia skutki w przyszłości, tj. zalanie terenów sąsiadujących, a nadto powodować szkody znacznych rozmiarów.
Pismem z dnia 7 maja 2019 r. skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania postanowienia [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...], nakładającego na niego grzywnę w kwocie 10.000 zł oraz decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]stycznia 2016 r. nakładającej obowiązek rozbiórki opaski brzegowej. W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący wskazał, że nakazanie mu rozebrania przedmiotowej opaski brzegowej i nakładanie na niego grzywny celem wykonania tego obowiązku jest zdecydowanie przedwczesne i nad wyraz krzywdzące.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 2 pkt 1 i § 3 p.p.s.a. organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, zaś po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w ww. przepisie należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny (lub akt wydany w granicach tej samej sprawy) zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony. O takim potencjalnym niebezpieczeństwie jest mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. i z tą sytuacją należy wiązać możliwość wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, iż ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na wnioskodawcy i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie objętego wnioskiem aktu faktycznie spowoduje w stosunku do wnioskodawcy znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków.