1. Rozstrzygnięcie Rzecznika Praw Pacjenta wydane na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawach pacjenta jest aktem indywidualnym, który należy traktować jako decyzję administracyjną w płaszczyźnie gwarancji procesowych 2. Na ostateczne rozstrzygnięcie wydane po ponownym rozpatrzeniu sprawy, wnioskodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Sądowa kontrola rozstrzygnięć Rzecznika Praw Pacjenta, wydanych na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawach pacjenta, w szczególności ma na celu ustalenie, czy Rzecznik, niestwierdzając naruszenia praw pacjenta, przeprowadził postępowanie zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, które stosuje się odpowiednio do postępowania wyjaśniającego
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) del. WSA Jerzy Siegień Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 414/14 w sprawie ze skargi K. N. na pismo Rzecznika Praw Pacjenta z dnia [...] stycznia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia naruszenia praw pacjenta uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 24 października 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 414/14, odrzucił skargę K. N. na pismo Rzecznika Praw Pacjenta z dnia [...] stycznia 2014 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia naruszenia praw pacjenta.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. Rzecznik Praw Pacjenta, działając na podstawie art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r., poz. 159 ze zm., dalej zwana "ustawa o prawach pacjenta"), art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej zwana "k.p.a."), po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie Rzecznika Praw Pacjenta z dnia [...] listopada 2013 r. znak [...] w przedmiocie niestwierdzenia przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny im. [...] w K. naruszenia praw pacjenta - K. N. w zakresie:
1) art. 8 ustawy (prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach warunkom fachowym i sanitarnym),
2) art. 20 ust. 1 ustawy (prawo pacjenta do poszanowania intymności i godności),
3) art. 33 ust. 1 ustawy (prawo pacjenta poszanowania życia prywatnego i rodzinnego).
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wskazane wyżej rozstrzygnięcie Rzecznika Praw Pacjenta wniósł K. N.
W odpowiedzi na skargę Rzecznik Praw Pacjenta wniósł o odrzucenie skargi, ewentualnie o jej oddalenie.
Odrzucając skargę K. N., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż pismo z dnia [...] stycznia 2014 r. nie posiada cech charakterystycznych dla decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 107 k.p.a. (art. 3 § 2 pkt 1 P.p.s.a.), nie jest także władczą formą działania administracji publicznej, w związku z czym nie spełnia warunków uznania go za akt bądź czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., tym samym nie podlegało ono kontroli przez sąd administracyjny.
W ocenie Sądu, wskazane pismo nie zawierało rozstrzygnięcia, lecz było stanowiskiem organu, który pisemnie poinformował skarżącego o tym, że zgromadzony materiał dowodowy nie dał podstaw do uznania, iż doszło do naruszenia praw pacjenta. Nie doszło w ten sposób do ukształtowania materialnoprawnego stosunku administracyjnego.
Powołując się na art. 53 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta Sąd wskazał, iż działanie Rzecznika Praw Pacjenta nie kształtuje sytuacji prawnej pacjenta. W przypadku negatywnego zakończenia postępowania wyjaśniającego, Rzecznik jedynie informuje wnioskodawcę, że nie stwierdzono naruszenia praw pacjenta, zaś w przypadku przeciwnym Rzecznik Praw Pacjenta może podjąć określone czynności, ale wobec organu, organizacji lub instytucji, w których działalności stwierdził naruszenie praw pacjenta, przy czym one również nie mają charakteru władczego. Nawet więc ewentualne wystąpienie Rzecznika Praw Pacjenta stwierdzające naruszenie prawa do świadczeń zdrowotnych nie może być uznane za żaden z aktów lub czynności podlegających zaskarżeniu do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wystąpienie takie może stać się jedynie podstawą wniosków i żądań tego organu skierowanych do innych organów bądź instytucji i dopiero ewentualne decyzje wydawane przez te organy mogłyby stać się przedmiotem skargi, o ile oczywiście przepisy odrębne przewidywałyby możliwość ich zaskarżenia do sądu administracyjnego.