Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku L. T. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi kasacyjnej L. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Gl 508/11 w sprawie ze skargi L. T. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Gl 508/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę L. T. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] maja 2011 r., nr [...]. Zaskarżonym postanowieniem utrzymano w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w R. z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...], w części nakładającej na L. T. grzywnę w kwocie 2.000 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązków dotyczących przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania obiektów budowlanych, zlokalizowanych na nieruchomości położonej w S. oraz uchylono to rozstrzygnięcie w części dotyczącej wezwania do wykonania obowiązków nałożonych decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w R. z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...], w terminie natychmiastowym, wyznaczając stronie postępowania administracyjnego termin do dnia 15 czerwca 2011 r. z zastrzeżeniem, że po jego upływie orzeczone będzie wykonanie zastępcze.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia wniósł L. T. Argumentując zasadność powyższego wniosku, skarżący wskazał na istniejącą umowę najmu między nim a osoba trzecią. Stwierdzono, że ewentualne zastępcze wykonanie przez organ orzeczonego wobec skarżącego obowiązku narazi go na dodatkowe koszty, które w razie pozytywnego rozpatrzenia skargi okażą się niepotrzebne i bezprawne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli w wyniku jego wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, że dopuszczalnym jest wstrzymanie wykonania aktu na podstawie powyższego przepisu w postępowaniu kasacyjnym wszczętym na skutek wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku oddalającego skargę (por. uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07).
Celem instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, o której mowa we wskazanym wyżej przepisie, jest zapewnienie skarżącemu ochrony tymczasowej w toku sądowej kontroli skarżonego aktu przed następstwami wadliwych aktów lub czynności organów administracji publicznej, których wykonanie może doprowadzić do wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Udzielenie ochrony tymczasowej wiąże się więc zawsze z próbą zapobieżenia wystąpienia wyżej wskazanych zagrożeń, które mogą wystąpić jako następstwo wykonania aktu lub czynności.
Z konstrukcji art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika nadto, iż to na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie. Dlatego też zawarta we wniosku argumentacja, powinna być poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ogólnikowe twierdzenia strony, pozbawione szerszego uzasadnienia, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez Sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu.