Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. i M. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 grudnia 2004 r., sygn. akt II SA/Lu 800/04 o odrzuceniu skargi G. i M. W. na uchwałę Rady Miasta Lubartów z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego p o s t a n a w i a oddalić skargę kasacyjną
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 grudnia 2004 r., sygn. akt II SA/Lu 800/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę G. i M. W. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...], nr [...], w uzasadnieniu postanowienia wskazując, iż mimo wezwania do uiszczenia wpisu od skargi, doręczonego w trybie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powołanej dalej jako p.p.s.a., należny wpis nie został uiszczony.
Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną wniosła pełnomocnik skarżących, adwokat A. K. W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a szczególnie przepisów art. 72 i 73 p.p.s.a. "wyrażające się w braku dążenia do dokładnego i wyczerpującego wyjaśnienia czy istotnie skutecznie nastąpiło doręczenie skarżącym wezwania do uiszczenia wpisu od skargi". Pełnomocnik skarżących podniosła, że Sąd wydał postanowienie w oparciu o informację o awizowaniu pisma, a pismo to faktycznie nie zostało awizowane pod adresem zamieszkania skarżących.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie jest uzasadniona. Zgodnie z art. 219 § 1 p.p.s.a. opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Stosownie natomiast do art. 220 § 1 p.p.s.a., Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. W przypadku nieuiszczenia wpisu od skargi pomimo wezwania, skarga podlega odrzuceniu przez Sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.).
Z akt sprawy nie wynika, aby do Sądu wpłynęła należna kwota wpisu od skargi. Zgodnie z treścią art. 67 § 1 p.p.s.a., jeżeli stroną jest osoba fizyczna, doręczenia dokonuje się jej osobiście, a gdy nie ma ona zdolności procesowej - jej przedstawicielowi ustawowemu. Jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu lub dozorcy, jeżeli osoby te nie mają sprzecznych interesów w sprawie i podjęły się oddania mu pisma (art. 72 p.p.s.a). Przepisy ustawy umożliwiają dokonanie doręczenia także w przypadku, gdy nie jest to możliwe w sposób przewidziany w powołanych artykułach. Doręczenie takie opiera się na domniemaniu, że adresat miał możliwość zapoznania się z treścią skierowanego do niego pisma, pomimo, że faktycznie nie trafiło ono do jego rąk. O skuteczności doręczenia w trybie art. 73 p.p.s.a. decyduje prawidłowe awizowanie przesyłki, czyli pozostawienie informacji o złożeniu pisma w placówce pocztowej w sposób przewidziany w w/w artykule. Doręczenie jest skuteczne zatem tylko wówczas, gdy doręczyciel zostawił zawiadomienie i określił przyczynę braku możliwości doręczenia właściwego lub zastępczego (art. 67 § 1 i 72 p.p.s.a.).