Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. H. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt II SAB/Lu 360/13 o odrzuceniu skargi J. H. na przewlekłość postępowania Starosty Bialskiego w przedmiocie wniosku z dnia [...] sierpnia 2003 r. o wszczęcie postępowania wewnętrznego w celu wyjaśnienia nieprawidłowości w postępowaniu scaleniowym postanawia: oddalić skargę kasacyjną
W dniu [...] marca 2013 r. J.H.złożył skargę do Sądu na bezczynność Starosty Bialskiego w przedmiocie wniosku z dnia [...] sierpnia 2003 r. (nr 3) o wszczęcie postępowania wewnętrznego w celu wyjaśnienia nieprawidłowości w postępowaniu scaleniowym.
W odpowiedzi na skargę Starosta Bialski wniósł o oddalenie skargi jako niezasadnej.
Postanowieniem z dnia 3 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę J. H., na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., jako niedopuszczalną.
Jak wskazał Sąd, wniesiona w niniejszej sprawie skarga dotyczy bezczynności Starosty Bialskiego polegającej na nierozpatrzeniu przez ten organ wniosku skarżącego z dnia [...] sierpnia 2003 r., oznaczonego numerem 3, dotyczącego nieprawidłowości w postępowaniu zakończonym decyzją Starosty Bialskiego z dnia [...] stycznia 2003 r., nr [...], zatwierdzającą projekt scalenia wsi S., gmina S., w części dotyczącej działek nr [...], obejmujących skorygowany obszar [...] ha wykazany na mapach oraz w rejestrach pomiarowych.
We wniosku tym J.H.zwrócił się do Starosty Bialskiego o "wszczęcie wewnętrznego postępowania w celu ustalenia:
1. dlaczego Pani P. spisując notatkę służbową w dniu [...].04.1999 r. wpisała, że sporządzono ją "we wsi S.", a na wstępie notatki napisała: "B., dn. 1999.04.[...]";
2. czy ta notatka była sporządzona w dniu [...].04.1999 r., czy może w dniu [...].04.1999 r. we wsi S., do których czynności był delegowany m.in. M. Ś.;
3. dlaczego Pani P. nie opisała właściwie tego dokumentu".
Zdaniem Sądu, treść przedmiotowego wniosku świadczy, iż stanowi on tzw. skargą powszechną, wnoszoną w trybie przepisów działu VIII k.p.a. Po rozpoznaniu tej skargi organ zawiadamia skarżącego o sposobie jej załatwienia (art. 238 § 1 k.p.a.). Takie zawiadomienie nie mieści się we wskazanym w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. katalogu aktów i czynności podlegających kontroli sądu administracyjnego. Sądowej kontroli takiego zawiadomienia nie przewiduje również przepis żadnej z ustaw szczególnych, do których odsyła art. 3 § 3 p.p.s.a.
Skoro zatem skarga do sądu administracyjnego przysługuje na bezczynność organu w przypadkach określonych w art. art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., a skarga wniesiona przez J.H.w trybie art. 227 i n. k.p.a. nie należy do żadnego z aktów wymienionych w tych przepisach, Sąd uznał skargę na bezczynność organu w niniejszej sprawie za niedopuszczalną, co skutkowało jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Od powyższego postanowienia J. H. wniósł skargę kasacyjną, reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy - art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., poprzez błędne przyjęcie, że złożony przez J.H. wniosek o wszczęcie postępowania wyjaśniającego stanowi "skargę zwykłą" w rozumieniu 227 k.p.a., zaś ponad 10 letnia bezczynność w tym zakresie nie podlega kontroli przez sądy administracyjne, co w konsekwencji spowodowało odrzucenie skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie.