Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. sp. k. w [...] od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Po 826/19 odrzucającego skargę w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. sp. k. w [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] maja 2019 r., nr [...] w sprawie wykazu kąpielisk na terenie miasta [...] oraz sezonu kąpielowego w roku 2019 postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...], postanowieniem z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Po 826/19, odrzucił skargę P. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] maja 2019 r., nr [...] w sprawie wykazu kąpielisk na terenie miasta [...] oraz sezonu kąpielowego w roku 2019.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że P. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w [...] zaskarżyła powyższą uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] maja 2019 r. wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie dotyczącym kąpieliska [...], w szczególności stwierdzenie nieważności § 1 ust. 1 pkt 5, § 2 pkt 5 oraz załącznika nr 5 do uchwały, określającego położenie kąpieliska [...], względnie o stwierdzenie, że powyższe zapisy zostały wydane niezgodnie z prawem. Dodatkowo wniesiono o zasądzenie kosztów postępowania sądowego oraz dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści wymienionych w uzasadnieniu pisma dokumentów i wydruków, na okoliczności tam wskazane. Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie art. 37 ust. 2 i art. 37 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2268 ze zm.) w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: k.p.a.), poprzez podjęcie uchwały w sprawie wykazu kąpielisk na terenie miasta [...] oraz sezonu kąpielowego w roku 2019, w zakresie dotyczącym kąpieliska [...], na podstawie wniosku o utworzenie kąpieliska niespełniającego wymogów określonych w art. 37 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo wodne, w postaci braku załączenia do wniosku o utworzenie kąpieliska zgody skarżącej, jako właściciela przyległych działek nr [...] i [...], na utworzenie kąpieliska [...], a co za tym idzie, podjęcie uchwały z rażącym naruszeniem prawa. W uzasadnieniu skargi wskazano, że skarżąca jest właścicielem działek nr [...] i [...], znajdujących się na obszarze ewidencyjnym [...]. Obszar kąpieliska [...] sąsiaduje bezpośrednio z działkami o numerach: nr [...] (będącej własnością skarżącego); nr [...] (będącej własnością skarżącego); nr [...] (będącej własnością Miasta [...]); nr [...] (będącej własnością Miasta [...]). Dokumentacja zgromadzona przed podjęciem przedmiotowej uchwały wskazuje, że uzyskano zgodę na utworzenie kąpieliska przez właściciela działek nr [...] oraz [...], brak jest natomiast zgody skarżącej jako właściciela działek nr [...] i [...], co narusza powołane powyżej przepisy ustawy Prawo wodne. Skarżąca nie zgodziła się przy tym ze stanowiskiem [...], jakoby działka nr [...] nie stanowiła terenu bezpośrednio przylegającego do kąpieliska. Z załączonej do skargi mapy w sposób ewidentny wynika bowiem, że kąpielisko graniczy nie tylko działkami nr [...] i [...], ale także z należącymi do skarżącej działkami nr [...] i [...]. W dalszej części skargi podniesiono, że interes prawny w złożeniu skargi wynika z przysługującego skarżącej prawa własności działek nr [...] i [...]. Potrzeba ochrony tego prawa wynika zarówno z przepisów prywatnoprawnych (art. 140 Kodeksu cywilnego), jak i z przepisów prawa publicznego (art. 64 Konstytucji). Utworzenie kąpieliska na terenie przyległym do działek skarżącej powoduje bezpośrednie oddziaływanie na te działki, w szczególności wskutek hałasu czy odpadów pozostawianych przez osoby korzystające z kąpieliska. Nadto, z uwagi na bezpośrednie sąsiedztwo działek nr [...] i [...] z kąpieliskiem skarżąca została faktycznie zmuszona do przepuszczania przez jej teren osób postronnych, korzystających z kąpieliska.