Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms (spr) po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o odrzuceniu skargi sygn. akt II SA/Łd 981/04, w sprawie ze skargi B. A., na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi do ponownego rozpoznania
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę B. A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) z tej przyczyny, że skarżący pomimo wezwania i upływu wyznaczonego terminu nie zastosował się do wezwania sądu i nie nadesłał odpisu skargi.
Postanowienie to zaskarżył skarżący wnosząc o jego uchylenie i podnosząc zarzut naruszenia art. 58 § 1 pkt. 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zdaniem skarżącego do skargi dołączony był odpis skargi, co wynika z opisu załączników do skargi, ale także wskazuje na to doręczenie odpisu skargi przez Kolegium organowi pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jakkolwiek pismo strony nazwane zostało zażaleniem, to jest ono skargą kasacyjną, ponieważ od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna (art. 173 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), a takim postanowieniem jest postanowienie o odrzuceniu skargi. Skoro więc pismo nazwane zażaleniem spełnia wymagania skargi kasacyjnej, podlega rozpoznaniu jako skarga kasacyjna.
Skarga kasacyjna ma usprawiedliwione podstawy. Ze skargi wnoszonej w tej sprawie za pośrednictwem organu wynika, że jednym z załączników dołączonych do skargi był odpis skargi. Przyjmując skargę organ nie zaznaczył, iż nie ma załączników wymienionych w skardze. Ponadto z akt administracyjnych wynika, że Kolegium przekazało kopię skargi organowi pierwszej instancji (pismo z dnia 18 października 2004 r.), co może wskazywać, że do organu pierwszej instancji przesłany został odpis skargi. W tym stanie rzeczy nie ma wystarczających podstaw do stwierdzenia, że skarżący do skargi nie dołączył odpisu skargi dla doręczenia jej organowi. W tej sprawie nie ulega wątpliwości, że chodzi o dołączenie jednego odpisu skargi, ponieważ poza organem w sprawie nie występują inne osoby jako strony lub uczestnicy postępowania. Ponadto organ ustosunkował się do skargi przedstawiając odpowiedź na skargę. Tak więc skarżący dopełnił obowiązek, o którym mowa w art. 47 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Nie było więc żadnych podstaw do przyjęcia, że konieczne jest uzupełnienie skargi przez nadesłanie odpisu skargi, gdyż nie można jej nadać prawidłowego biegu, a wobec tego nie nadesłanie przez skarżącego odpisu skargi nie może być traktowane jako nie uzupełnienie jej w wyznaczonym terminie i nie może to również uzasadniać odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt. 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.