Skarga kasacyjna na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie niewykonania orzeczenia sądu wraz z wnioskiem o ukaranie Wojewody Mazowieckiego grzywną
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Rzążewska po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2005r., sygn. akt IV S.A./Wa 593/04 w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie niewykonania orzeczenia sądu wraz z wnioskiem o ukaranie Wojewody Mazowieckiego grzywną p o s t a n a w i a oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/2

M. K. w skardze na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 11 lipca 2000r. złożył wniosek o ukaranie tego organu grzywną za niewykonanie wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 1996r. (sygn. akt IV SA 1630/95) oraz z dnia 2 września 1999r. (sygn. akt IV SA 609/98). Na rozprawie w dniu 12 września 2002r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie z opisanej skargi na decyzję organu administracji skarżący podtrzymał wniosek o ukaranie Wojewody Mazowieckiego grzywną. Sprawa z tego wniosku została wyłączona do odrębnego rozpoznania pod sygnaturą IV SA/Wa 593/04.

Na rozprawie w dniu 8 grudnia 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyznaczył skarżącemu miesięczny termin dla wykazania, że przed wniesieniem skargi wezwał na piśmie organ do załatwienia sprawy, stosownie do art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W wykonaniu wezwania Sądu skarżący przy piśmie z dnia 11 stycznia 2005r. przesłał szereg pism, które w jego opinii stanowią dowód sprostania rygorowi wynikającemu z brzmienia powołanego wyżej przepisu.

Postanowieniem z dnia 4 lutego 2005r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. K. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie niewykonania orzeczenia sądu z wnioskiem o ukaranie tego organu grzywną. W uzasadnieniu tego orzeczenia wskazano, że nadesłana przez skarżącego dokumentacja nie dowodzi, aby stosownie do brzmienia art. 154 § 1 ustawy, przed wniesieniem skargi na bezczynność Wojewody Mazowieckiego skarżący dokonał pisemnego wezwania tego organu do załatwienia sprawy. Z nadesłanych kopii pism wynika, że były one adresowane do organów innych, niż ten, którego dotyczy skarga na bezczynność.

W skardze kasacyjnej wniesionej na powyższe orzeczenie M. K. podniósł, że z nadesłanej dokumentacji co prawda wynika, że pisma były kierowane do organów innych niż Wojewoda Mazowiecki, ale dotyczyły bezczynności tego organu i winny zostać mu przesłane wg właściwości na podstawie art. 65 Kpa, co prowadziłoby do zachowania wymogów wynikających z brzmienia art. 154 § 1 ustawy. M. K. zarzucił zaskarżanemu postanowieniu naruszenie art. 154 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 oraz art. 141 § 4 ustawy i art. 65 Kpa i wniósł o jego uchylenie w całości oraz przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest nieuzasadniona i podlega oddaleniu.

Na podstawie art. 154 § 1 ustawy w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Wyroki, których niewykonanie przez Wojewodę Mazowieckiego stanowiło przedmiot skargi M. K. i wniosku o ukaranie grzywną uchylały decyzje organu administracji II instancji. W związku z tym przy zaskarżaniu bezczynności Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie wykonania tych wyroków znajdzie zastosowanie powołany wyżej art. 154 § 1 ustawy. Oznacza to, że warunkiem wniesienia skargi na bezczynność organu było jego uprzednie wezwanie przez skarżącego do załatwienia sprawy.

Strona 1/2