Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia "Z." od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 1799/04 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "Z." na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2005 r. sygn. akt VII S.A./Wa 1799/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Stowarzyszenia "Z." na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę. Pozwolenie dotyczyło budowy stacji bazowej telefonii komórkowej systemu [...] na dachu budynku przy ul. [...] w [...]. Decyzja została wydana w wyniku odwołania stowarzyszenia. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że nowelizacją ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane - wprowadzoną ustawą z dnia 27 marca 2003r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz zmianie niektórych ustaw, obowiązująca od dnia 11 lipca 2003 r. wprowadzono zmianę przepisu art. 28 Prawa budowlanego (Dz. U. 2003 Nr 80, poz. 718 ze zm.). Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 28 ust. 3 ww. ustawy, przepisu art. 31 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę. Skoro zatem organizacja społeczna nie może występować w charakterze stron w tym postępowaniu, z tych względów nie może wnieść skargi w tej sprawie. Postanowienie to doręczono stowarzyszeniu 10 marca 2005 r.
W dniu 7 kwietnia 2005 r. Stowarzyszenie [...] "Z." działające przez pełnomocnika zaskarżyło w całości postanowienie o odrzuceniu skargi, zarzucając mu naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj. przez naruszenie art. 28 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane oraz art. 33 ust. 1 i 46 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, przez błędne przyjęcie, że skarżone stowarzyszenie nie może być stroną postępowania o wydanie pozwolenia na budowę i wniosło o uchylenie postanowienia i przyjęcia skargi do rozpoznania oraz zasądzenia kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa. W uzasadnieniu wskazało, że zgodnie z art. 33 ustawy o ochronie środowiska organizacje ekologiczne, które powołując się na miejsce swojego działania, zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, uczestniczą w nim na prawach strony. Art. 46 tej ustawy wymienia m.in. postępowanie w celu wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Wskazana inwestycja może znacząco oddziaływać na środowisko. Stąd Stowarzyszenie mogło być stroną takiego postępowania a w konsekwencji mogło wnieść skargę do sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, że:
Skarga ma uzasadnione podstawy.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny zastosował bowiem wadliwie przepis art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 2003 Nr 207, poz.2016). Opierając się na treści tego artykułu wprowadzonego ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. 2003 Nr 80, poz. 718 ze zm.), z dniem 11 lipca 2003 r., sąd nie uwzględnił art. 7 tej ostatniej ustawy. Tymczasem według art. 7 ustawy zmieniającej do spraw wszczętych a nie zakończonych decyzją ostateczną, z wyjątkiem, ust.2 miały zastosowanie przepisy dotychczasowe w tym art. 28 ustawy Prawo budowlane w jego dawnym brzmieniu nie wyłączającym udziału organizacji społecznych na podstawie art. 31 kpa. W przedmiotowej sprawie postępowanie o pozwolenie na budowę zostało wszczęte w dniu 24 czerwca 2002 r . Stąd organizacja społeczna miała prawo wziąć udział w toczącym się postępowaniu administracyjnym, jak zresztą wynika z akt sprawy zaskarżona decyzja została wydana w wyniku wniesionego przez nią odwołania . Zgodnie zaś z art. 80 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Poprzez odrzucenie skargi tej organizacji naruszono więc możność obrony jej praw, co stanowi przesłankę nieważności postępowania i uzasadnia uchylenie orzeczenia., Zwalnia to sąd od ustosunkowania się do tej części zarzutów, które nie mają znaczenia dla rozpatrywanej sprawy, odnoszą się natomiast do możności udziału stowarzyszenia w postępowaniu administracyjnym wszczętym już pod rządami ustawy - Prawo budowlane w jej zmienionym brzmieniu.
Stąd Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 182 § 1 i art. 185 § 1 w związku z art. 183 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.).