Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Ke 4/12 o odrzuceniu skargi A. R. na decyzję Wójta Gminy Sobków z dnia 18 lipca 2011 r., znak: GKOS.6724.2.2010-2011 w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 stycznia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił skargę A. R. na decyzję Wójta Gminy Sobków z dnia 18 lipca 2011 r., znak: GKOS.6724.2.2010-2011 w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga na decyzję organu I instancji jest niedopuszczalna, albowiem kognicji sądowoadministracyjnej podlegają wyłącznie rozstrzygnięcia, od których wniesiono zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (ewentualnie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa).
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniosła D. Z. działając "w imieniu własnym". Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów postępowania m.in. art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., Poz. 270 - zwanej dalej p.p.s.a.) a także naruszenie przepisów prawa materialnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną należało odrzucić.
Stosownie do treści art. 180 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny na posiedzeniu niejawnym odrzuci skargę kasacyjną, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez wojewódzki sąd administracyjny.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że nie ulega wątpliwości, że skarga kasacyjna wniesiona przez D.Z. została złożona w imieniu własnym a nie z upoważnienia którejkolwiek ze stron co wynika w sposób jednoznaczny z treści tejże skargi kasacyjnej.
Stosownie do treści art. 173 § 2 p.p.s.a. skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Stroną w postępowaniu przed sądami administracyjnymi zgodnie z treścią art. 32 p.p.s.a. są natomiast: skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Ponadto osoba, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego, jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wnosząca skargę kasacyjną D. Z. nie jest ani skarżącą, ani też osobą która może być uznana za uczestnika postępowania na prawach strony o którym mowa w art. 33 § 1 p.p.s.a., albowiem nie brała ona udziału w postępowaniu administracyjnym.
Jedynie na marginesie nadmienić należy, że wbrew wywodom skarżącej kasacyjnie wniesienie skargi na decyzję organu II instancji do sądu administracyjnego jest czynnością podjętą w ramach postępowania sądowoadministracyjnego i nie można z tej czynności wywodzić posiadania statusu strony w postępowaniu administracyjnym. To bowiem zostało już zakończone w chwili wydania decyzji ostatecznej.
Mając na uwadze powyższe skarga kasacyjna wniesiona przez D.Z. jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 180 w związku z art. 178 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.