Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SAB/Gd 39/07 o odrzuceniu skargi S. M. na bezczynność Rady Gminy D. w przedmiocie rozpoznania wezwania do usunięcia naruszenia prawa wywołanego uchwałą dotyczącą uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę kasacyjną
W dniu 28 czerwca 2007 r. S. M. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na bezczynność Rady Gminy D. wskazując, iż bezczynność polegała na nie rozpoznaniu wezwania do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania uchwały Rady Gminy D. z dnia [...] Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu obrębu R.
W uzasadnieniu skargi skarżący podał, że w dniu [...] złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z podjęcia ww. uchwały. W odpowiedzi został poinformowany pismem z dnia [...], iż jego wezwanie zostanie załatwione po opublikowaniu uchwały w dzienniku urzędowym. Wezwanie nie zostało do dnia wniesienia skargi w żaden sposób załatwione. W związku z powyższym skarżący wniósł zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego na niezałatwienie sprawy w terminie, które to zażalenie nie zostało przez Radę Gminy D. przekazane Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu.
Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę S. M. Sąd wskazał, iż rozstrzygnięcie wezwania do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z uchwalenia aktu prawa miejscowego, czego domagał się skarżący nie podlega załatwieniu przez organ administracji w drodze decyzji, czy też innego aktu administracyjnego. Rozstrzygnięcie to nie jest bowiem decyzją, postanowieniem, czy też innym aktem administracyjnym czy też inną czynnością z zakresu administracji publicznej o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) Zgodnie bowiem z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia prawa -zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Organ, do którego skierowano wezwanie nie ma prawnego obowiązku udzielenia odpowiedzi na wezwanie. W sytuacji, gdy organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania. W niniejszej sprawie nie występuje zatem przypadek określony w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a. Powyższe okoliczności uzasadniały odrzucenie wniesionej skargi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., albowiem sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Na powyższe postanowienie S. M. złożył skargę kasacyjną, wnosząc o jego uchylenie.
Jako podstawy skargi kasacyjnej wskazano:
1. Naruszenie przepisu art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. oraz w zw. z art. 101 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym polegające na bezpodstawnym przyjęciu, iż rozpoznanie wniosku o usunięcie naruszenia prawa nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa.