Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta Ząbki o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Burmistrzem Miasta Ząbki, a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w W. o wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia pisma A.W. z dnia 19 września 2014r. postanawia: umorzyć postępowanie.
Wnioskiem z dnia 23 grudnia 2014 r. Burmistrz Miasta Ząbki zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który to wniosek zgodnie z właściwością został przekazany Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim, a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w W. w sprawie prośby o kontrolę budynku, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza (warsztat samochodowy).
W odpowiedzi na wniosek, pismem z dnia 7 stycznia 2015 r., Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. poinformował, że w dniu 23 grudnia 2014 r. zostało przesłane do Burmistrza Miasta Ząbki, na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., zawiadomienie dotyczące hałasu oraz substancji które mogą trafić do gruntu, a tym samym do wód gruntowych na terenie nieruchomości zlokalizowanej przy ul. [...] w Z. Jednocześnie wskazał, że w kwestii warsztatu samochodowego zlokalizowanego na ww. działce inspektorat prowadzi postępowanie administracyjne.
Pismem z dnia 5 lutego 2015 r. Burmistrz Miasta Ząbki oświadczył, że cofa złożony wniosek w sprawie rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego (k. 16).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 60 w związku z art. 64 § 3 i art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie jako "P.p.s.a.", strona może cofnąć wniosek. Cofnięcie wniosku wiąże Naczelny Sąd Administracyjny. Naczelny Sąd Administracyjny uzna cofnięcie wniosku za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W związku z tym, że - w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego - brak jest podstaw, żeby uznać cofnięcie wniosku za niedopuszczalne, to na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 64 § 3 i art. 193 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji postanowienia.