Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Jolanta Rudnicka Protokolant: starszy asystent Andrzej Nędzarek po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 stycznia 2012 r. znak: GZge-057-604-240/11 o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Kielcach w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie rozpatrzenia wniosku E. D. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy G. z dnia [...] listopada 1990 r. nr [...], zatwierdzającej projekt scalenia gruntów wsi B., gm. G., uchylonej w części decyzją Wojewody Radomskiego z dnia [...] lutego 1991r., nr [...] postanawia: wskazać Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako organ właściwy w sprawie
Wnioskiem z dnia 19 stycznia 2012 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Kielcach w sprawie rozpatrzenia wniosku E. D. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy G. z dnia [...] listopada 1990 r., nr [...] zatwierdzającej projekt scalenia gruntów wsi B., gm. G., uchylonej w części decyzją Wojewody Radomskiego z dnia [...] lutego 1991 r., nr [...]. Minister wniósł o wskazanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach jako organu właściwego do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na wniosek, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach wniosło o wskazanie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako organu właściwego do załatwienia przedmiotowej sprawy.
Na rozprawie w dniu 21 maja 2012 r. pełnomocnik Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniosła o wystąpienie przez skład orzekający z pytaniem na skład całej Izby Ogólnoadministracyjnej w trybie art. 269 § 1 p.p.s.a. Sąd nieskorzystał z tej możliwości, ponieważ podziela w całości stanowisko zawarte w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt II OPS 1/12.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wnioskiem z dnia 5 marca 2012 r. Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego działając na podstawie art. 36 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 264 § 2 w związku z art. 15 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., aktualnie Dz.U. z 2012 r. poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., wystąpił o podjęcie przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały wyjaśniającej: "Czy ustalenie organu wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 § 1 K.p.a. właściwego do stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt scalenia winno nastąpić wyłącznie w oparciu o zasady określone w art. 17 K.p.a. w związku z art. 20 K.p.a. czy też z uwzględnieniem właściwych, aktualnie obowiązujących przepisów prawa materialnego regulujących właściwość rzeczową organów administracji w tego rodzaju sprawach?"
W dniu 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt II OPS 1/12 Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę następującej treści "Organ wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 § 1 K.p.a., właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt scalenia gruntów wydanej przez organ wymieniony w art. 17 K.p.a., ustala się na podstawie art. 157 § 1 i art. 17 K.p.a. w związku z art. 20 K.p.a."
W powyższej uchwale z dnia 17 kwietnia 2012 r. przyjęto, że wobec tego, iż organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 2 K.p.a. w stosunku do wojewody jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, to Minister pozostaje właściwy w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez wojewodę. Odrzucenie poglądu, że zmiana właściwości rzeczowej organów do rozpoznania sprawy w toku instancji wpływa automatycznie na zmianę właściwości ustalanej na podstawie art. 157 § 1 K.p.a. potwierdza, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wykładnia językowa przepisu w części, w której odnosi się on do decyzji ministra lub samorządowego kolegium odwoławczego, skoro wydanie decyzji przez te organy uzasadnia ich właściwość w sprawie stwierdzenia nieważności. Ustawodawca wyraźnie zatem powiązał właściwość tych organów w sprawie stwierdzenie nieważności z wydaniem przez nie decyzji. Bez względu zatem na zmiany we właściwości polegające na przekazaniu do rozpoznania określonych spraw do innego organu niż minister lub samorządowe kolegium odwoławcze, to zawsze pozostaną one właściwe do stwierdzenia nieważności wydanych przez siebie decyzji.