Wniosek w przedmiocie wskazania właściwego organu do rozpatrzenia wniosku B. Ś. o stwierdzenie nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą S. a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. w przedmiocie wskazania właściwego organu do rozpatrzenia wniosku B. Ś. z dnia [...] września 2010 r. o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. do rozpoznania wniosku B. Ś. z dnia [...] września 2010 r. o stwierdzenie nieważności decyzji.

Uzasadnienie strona 1/3

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Wojewodą [...] poprzez wskazanie organu właściwego do rozpoznania wniosku B. Ś. o stwierdzenie nieważności orzeczenia Powiatowej Komisji Ziemskiej w T. z dnia [...] sierpnia 1951 r., nr [...] uchylającego dokument nadania ziemi.

W uzasadnieniu wniosku Kolegium wskazało, że w dniu 25 października 2010 r. B.Ś. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności orzeczenia Powiatowej Komisji Ziemskiej w T. z dnia [...] sierpnia 1951 r. nr [...], uchylającego dokument nadania ziemi z dnia [...] sierpnia 1946 r. nr [...] o obszarze [...] ha z parcelacji majątku T. na nazwisko M.G..

Pismem z dnia 24 grudnia 2010 r. Zastępca Dyrektora Wydziału Nadzoru Właścicielskiego w [...] Urzędzie Wojewódzkim wezwał pełnomocnika B. Ś. do uzupełnienia wniosku poprzez wykazanie interesu prawnego wnioskodawcy i przedłożenia wskazanych w tym wezwaniu dokumentów. W dniu 14 stycznia 2011 r. pełnomocnik B. Ś. przedłożył część żądanych dokumentów oraz wniósł o przedłożenie terminu do złożenia pozostałych dokumentów. Natomiast w dniu 7 lutego 2011 r. złożył w [...] Urzędzie Wojewódzkim kolejne dokumenty.

Decyzją z [...] kwietnia 2011 r., nr [...] Wojewoda [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia Powiatowej Komisji Ziemskiej w T. z dnia [...] sierpnia 1951 r.

Zażalenie na powyższe do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi złożyła B.Ś..

Decyzją z [...] stycznia 2013 r., nr [...] Minister Rozwoju Rolnictwa i Rozwoju Wsi uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Pismem z dnia 11 lipca 2013 r. Wojewoda [...] - powołując się na art. 65 § 1 k.p.a. - przekazał Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w K. wniosek B. Ś. o stwierdzenie nieważności decyzji Powiatowej Komisji Ziemskiej w T.. z dnia [...] sierpnia 1951 r. nr [...].

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wskazało, że analiza stanu faktycznego i prawnego przedmiotowej sprawy prowadzi do wniosku, iż nie jest organem właściwym do rozpatrzenia przedmiotowej sprawy.

Zdaniem wnioskodawcy, przekazując przedmiotową sprawę do rozpatrzenia Kolegium nie uwzględniono w szczególności przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 5 tej ustawy wojewoda jest organem administracji rządowej w województwie, do którego właściwości należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie niezastrzeżone w odrębnych ustawach do właściwości innych organów tej administracji. Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 7 tej ustawy wojewoda jest organem wyższego stopnia w rozumieniu k.p.a. Z dniem wejścia w życie powyższej ustawy do prowadzenia postępowań nadzorczych w sprawach z zakresu administracji rządowej, w których decyzje pierwszej instancji zostały wydane przez organy administracji państwowej jest Wojewoda.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wskazało, że stanowiący podstawę działania Komisji Ziemskich dekret z dnia 13 września 1946 r. utracił moc z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 27, poz. 250). Stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 1 tej ustawy uprawnienia komisji ziemskich przeszły na właściwe do spraw rolnych organy prezydiów powiatowych rad narodowych. Ustawa o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych została następnie uchylona ustawą z dnia 26 marca 1982 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz o uchyleniu ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 11, poz. 81). W obu tych ustawach tj. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych oraz o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz o uchyleniu ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych nie było odniesienia do decyzji wydanych na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. W szczególności powołane akty normatywne nie zawierają żadnych uregulowań, które przesądziłyby o właściwości organów prowadzących postępowanie nadzorcze w odniesieniu do orzeczeń wydawanych na podstawie wskazanego wyżej dekretu, a w obowiązującym systemie prawnym nie ma unormowań podobnych regulujących nadawanie ziemi w drodze aktu administracyjnego. Po reformach w systemie organów administracji publicznej nie ma też prezydiów powiatowych rad narodowych.

Strona 1/3