Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędzia del. WSA Iwona Bogucka Protokolant asystent sędziego Katarzyna Ślizak po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Gminy i Miasta N. z dnia 12.08.2014r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Burmistrzem Gminy i Miasta N. a Starostą Powiatu N. w przedmiocie ustalenia w drodze decyzji szczegółowego zakresu utrzymania urządzeń melioracyjnych wodnych szczegółowych dla rowów na terenie Gminy N. postanawia: oddalić wniosek.
Burmistrz Gminy i Miasta N. wnioskiem z dnia 12 sierpnia 2014 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy tym organem a Starostą Powiatu N. w przedmiocie ustalenia w drodze decyzji szczegółowego zakresu utrzymania urządzeń melioracyjnych wodnych szczegółowych dla rowów na terenie Gminy N.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Starosta Powiatu N. odmówił ustalenia w drodze decyzji, proporcjonalnie do korzyści odnoszonych przez właścicieli gruntów, szczegółowych zakresów i terminów wykonywania przez tych właścicieli obowiązku utrzymania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych zgłoszonych przez Burmistrza Gminy i Miasta N. pismem z dnia 14 maja 2014 r., uchylając się od nałożonego na niego obowiązku wynikającego z art. 77 ustawy Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. , poz. 145 z późn. zm.). Starosta Powiatu N. pismem z dnia 20 maja 2014 r. wskazał Gminą Spółkę Wodną jako podmiot odpowiedzialny za wykonanie zadania. Gminna Spółka Wodna w N. pismem z dnia 13 czerwca 2014 r. odmówiła wykonania zadania twierdząc, że przedmiotowe rowy melioracyjne nie są wymienione w ewidencji urządzeń melioracyjnych spółki.
Burmistrz Gminy i Miasta N. mając na względzie fakt, że na podstawie art. 77 i 178 ustawy - Prawo wodne odpowiedzialnym za doprowadzenie rowów melioracyjnych do właściwego stanu jest Starosta Powiatu N. pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. ponownie wezwał do załatwienia sprawy. W odpowiedzi Starosta Powiatu N. postanowieniem nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia w drodze decyzji szczegółowego zakresu utrzymania urządzeń melioracyjnych wodnych szczegółowych, wskazując w pouczeniu, że Burmistrzowi Gminy i Miasta N. przysługuje zażalenie do SKO w T.
W ocenie Burmistrza Gminy i Miasta N. jako organ nie jest on uprawniony do złożenia takiego zażalenia, dlatego też wnosi o wskazanie Starosty Powiatu N. jako organu właściwego do załatwienia sprawy.
Starosta Powiatu N. w odpowiedzi na wniosek wniósł o oddalenie wniosku, wskazując, że w niniejszej sprawie nie zachodzi żaden spór kompetencyjny, brak jest bowiem drugiego organu pozostającego w sporze.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a."), sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. O sporze w rozumieniu powyższych przepisów, można mówić dopiero wtedy, kiedy organy zainteresowane w sprawie w drodze wszelkich dostępnych metod wykładni prawa, analizując wszystkie obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, dojdą do przekonania, że nie są w stanie jednoznacznie określić, który z nich jest właściwy w sprawie.