Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2019 r., znak: [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą [...] a Starostą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku o przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę elektrowni wiatrowej wraz z infrastrukturą drogową postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić Wojewodzie [...] ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (słownie: sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego. .
Pismem z dnia [...] grudnia 2019 r., znak: [...], Wojewoda [...] zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Starostą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku M. sp. z o.o. z siedzibą w P. o przeniesienie decyzji Starosty [...] z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...], wydanej na rzecz F. [...], dotyczącej budowy elektrowni wiatrowej [...] o mocy 1,0 MW wraz z infrastrukturą drogową na działce nr [...] w m. D., gmina [...].
Wojewoda [...] w piśmie z dnia 10 grudnia 2019 r. poinformował Sąd, iż pełnomocnik wnioskodawcy pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. wycofał wniosek o przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę. Stwierdził, że wobec powyższego wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego stał się bezprzedmiotowy. Jednocześnie wystąpił o zwrot uiszczonego wpisu sądowego.
Pismem z dnia 18 grudnia 2019 r., doręczonym w dniu 24 grudnia 2019 r., zwrócono się do Wojewody [...] o jednoznaczne wskazanie, w terminie 7 dni, czy w związku z pismem z dnia 10 grudnia 2019 r. wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego zostaje cofnięty - pod rygorem uznania, że pismo zawiera taki wniosek.
Pomimo upływu zakreślonego terminu wezwanie pozostało bez odpowiedzi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W świetle art. 64 § 3 cytowanej ustawy, który stanowi, że do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, ma on odpowiednie zastosowanie także w przypadku cofnięcia wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego.
Stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, Sąd uznał cofnięcie za skuteczne, co w rezultacie czyni postępowanie sądowe bezprzedmiotowym. W związku z tym, że konsekwencją cofnięcia wniosku jest rezygnacja strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego, niniejsze postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega umorzeniu.
Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 i art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w punkcie 1 sentencji. O zwrocie wpisu od wniosku orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.