Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Borkowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Protokolant Dominika Sasin - Knothe po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty Białobrzeskiego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość miedzy Starostą Białobrzeskim a Burmistrzem Miasta i Gminy Białobrzegi w przedmiocie wydania decyzji zezwalającej na wycięcie drzew na działce sklasyfikowanej jako teren zurbanizowany niezabudowany postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy Białobrzegi jako organ właściwy do rozpoznania wniosku A. M. o wydanie pozwolenia na wycięcie drzew położnych na działce nr ewidencyjny [...] w Białobrzegach.
Wnioskiem z dnia [...] lutego 2010 r. (data stempla pocztowego) Starosta B. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między nim a Burmistrzem Miasta i Gminy B., przez wskazanie organu właściwego do wydania decyzji zezwalającej na wycięcie drzew na działce, która w planie zagospodarowania przestrzennego Miasta B. jest sklasyfikowana jako teren zurbanizowany niezabudowany.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że postanowieniem z dnia [...] grudnia 2009 r. Burmistrz Miasta i Gminy B. wniosek A. M. w sprawie wydania zezwolenia na wycinkę drzew przesłał według właściwości do rozpatrzenia Staroście B. Podczas gdy, zgodnie z zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220) organem właściwym do wydania decyzji zezwalającej na wycinkę drzew z terenu nieruchomości innych niż leśne jest wójt, burmistrz, prezydent miasta. Zaś Starosta wydaje decyzje (zezwolenia) w odniesieniu do nieruchomości będących własnością gminy, stosownie do art. 90 powołanej ustawy. We wniosku podkreślono, że działka będąca własnością A. M. jest sklasyfikowana jako teren zurbanizowany, niezabudowany, a potwierdzeniem tego są zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wypis z rejestru gruntów. Stwierdzono także, że pismo Starosty Białobrzeskiego z dnia 7 stycznia 2010 r., wyjaśniające właściwość organu samorządowego w sprawie, Burmistrz Miasta i Gminy B. potraktował jako zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Odpowiadając na powyższy wniosek Burmistrz Miasta i Gminy B. podniósł, że zaistniały spór kompetencyjny wynika z rozbieżności miedzy stanem prawnym powstałym na skutek wpisania do ewidencji gruntów i budynków spornej działki jako "teren zurbanizowany niezabudowany" a stanem faktycznym na gruncie, z którego wynika, że nieruchomość należąca do A. M. (działka nr [...] o pow. 743 m2) jest częścią kompleksu leśnego o łącznej powierzchni 4 ha 4386 m2. Organ wskazał także, że dodatkowym problemem w rozpatrywanej sprawie jest kwestia wysokości opłat za wycinkę drzew. Zdaniem organu, gdyby właściciel nieruchomości wystąpił o zgodę na wycinkę drzew pod inwestycję, nieprzeznaczoną na działalność gospodarczą, to zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody byłby zwolniony z opłat. Natomiast nie można go zwolnić z ponoszenia opłat za wycinkę drzew na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, bowiem plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony w 2004 r. natomiast drzewa mają ponad dwadzieścia lat (dowód fotografie lasu w aktach sprawy). Właściciel nieruchomości zwrócił się natomiast o pozwolenie na wycinkę znacznej ilości drzew, w celu wykorzystania ich do celów gospodarczych. Wycinka w żadnym przypadku nie ma na celu uzyskanie wolnej powierzchni pod inwestycję. Powyższe, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 z późn. zm.) świadczy, że organem właściwym w sprawie jest starosta. Ponadto, zdaniem Burmistrza Miasta i Gminy B., zapis w ewidencji gruntów i budynków stanowi domniemanie prawne jako dokument urzędowy, co oznacza, iż treść tego dokumentu jest zgodna ze stanem faktycznym. Nie przesądza to jednak o możliwości obalenia tego domniemania. Burmistrz poprzez udokumentowanie fotograficzne wykazał, że przedmiotowa nieruchomość jest w całości zalesiona i stanowi część większego obszaru leśnego. Tym samym obalił domniemanie prawne wynikające z zapisu w ewidencji gruntów. Organ podniósł także, że w niniejszej sprawie zmian w ewidencji gruntów dokonano wyłącznie na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego - z pominięciem procedury "odleśnienia" gruntu i na podstawie oczywiście błędnej klasyfikacji gruntów. Zatem zmiany te dokonane zostały bez podstawy prawnej i z naruszeniem prawa. Zapis w ewidencji nie może być podstawą prawną do uznania się przez starostę za organ niewłaściwy, gdyż sporna nieruchomość jest nieruchomością leśną. Skoro więc działka stanowiąca własność A. M. jest terenem leśnym, to zgodnie z art. 14a ustawy o lasach starosta winien wystawić dokument stwierdzający legalność pozysku drewna.