Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Borkowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędzia del. WSA Leszek Kamiński Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty D. z dnia 26 maja 2009 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą D. a Burmistrzem D. T. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie pisma G. i J. K. postanawia: umorzyć postępowanie
Pismem z dnia 28 maja 2009 Starosta D. zwrócił się z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, między nim a Burmistrzem D. T., dotyczącym rozpatrzenia pisma G. K. i J. K. z dnia 11 marca 2009 roku wniesionego w toku postępowania o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną Burmistrza D. T. z dnia [...] maja 2001 roku znak [...] w sprawie ustalenia na wniosek K. K. warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla budowy pieczarkarni na działkach nr [...] położonych przy ulicy H. w D. T. obr. B..
W uzasadnieniu wniosku Starosta D. stwierdził, że postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2009 roku Burmistrz D. T. przekazał przedmiotowe pismo Staroście D. celem rozpatrzenia go w części dotyczącej właściwości Wydziału Budownictwa i Architektury, powołując się na treść art. 19 i art. 65 § 1 K.p.a. W postanowieniu tym Burmistrz D. T. podniósł, że nie jest właściwy do rozpatrzenia wszystkich poruszanych w przedmiotowym piśmie wątków.
Starosta D. wskazał, że niniejsza sprawa dotyczy decyzji wydanej przez Burmistrza D. T. Decyzja ta nie dotyczy przepisów prawa budowlanego, a jedynie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Organem właściwym do wznowienia postępowania zakończonego wydaniem decyzji o warunkach zabudowy jest, zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Burmistrz D. T. Ponadto wszystkie wymienione w przedmiotowym piśmie decyzje wydane zostały przez Burmistrza D. T., Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w D. T. i Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie. Nie były natomiast przedmiotem postępowań prowadzonych przez Wydział Budownictwa i Architektury Starostwa Powiatowego w D. T. W związku z powyższym Starosta D. nie jest organem właściwym w sprawie.
Pismem z dnia 3 lipca 2009 roku Burmistrz D. T. uznał zarzuty podniesione we wniosku o rozstrzygniecie sporu o właściwość. W piśmie z dnia 27 lipca 2009 roku organ stwierdził, że pismo G. K. i J. K., zostało przekazane Staroście D. omyłkowo.
Pismem z dnia 24 sierpnia 2009 roku Starosta D. cofnął złożony przez siebie wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedmiotowej sprawie Burmistrz D. T. uznał w pełni zarzuty zawarte we wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, złożonym przez Starostę D.. W związku z powyższym Starosta D. cofnął w niniejszej wniosek o rozstrzygniecie sporu kompetencyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że cofnięcie przedmiotowego wniosku jest dopuszczalne, gdyż nie zmierza ono do obejścia prawa ani nie spowoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wada nieważności (art. 60 P.p.s.a.).
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i w zw. z art. 64 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.