Wniosek Starosty Białostockiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Starostą Białostockim a Wojewodą Podlaskim w sprawie rozpatrzenia skargi S. K.
Sentencja

II OW 30/06 POSTANOWIENIE Dnia 24 listopada 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty Białostockiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Starostą Białostockim a Wojewodą Podlaskim w sprawie rozpatrzenia skargi S. K. postanawia: odrzucić wniosek Starosty Białostockiego

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2006 r. Dyrektor Wydziału Środowiska i Rolnictwa J. S., działający z upoważnienia Wojewody, na podstawie art. 65 k.p.a. przekazał według właściwości Staroście Białostockiemu skargę S. K., dotyczącą sposobu załatwienia sprawy wycinki drzew na działce leśnej nr [...]. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że organem właściwym do rozpoznania skargi jest, stosownie do przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435), Starosta Białostocki, ponieważ działka, której dotyczy skarga nie leży w obrębie miasta Białegostoku. Starosta Białostocki postanowieniem z dnia 29 marca 2006 r. przekazał skargę S. K. Burmistrzowi Miasta W.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu zażaleń, postanowieniem z dnia 25 maja 2006 r., uchyliło zaskarżone postanowienie i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że Starosta powinien wejść w spór kompetencyjny z Wojewodą Podlaskim, skoro skarga dotyczy ewidentnie działań jednego z jego urzędników, zamiast przekazywać skargę S. K. Burmistrzowi Miasta W.

W związku z postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia 25 maja 2006 r. Starosta Białostocki pismem z dnia 27 czerwca 2006 r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego powstałego pomiędzy Starostą Białostockim a Wojewodą Podlaskim w sprawie rozpatrzenia skargi S. K. na postępowanie działającego z upoważnienia Wojewody Podlaskiego - Dyrektora Wydziału Środowiska i Rolnictwa J. S.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, mając na uwadze przepis art. 15 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powołanej dalej jako p.p.s.a., postanowieniem z dnia 13 lipca 2006 r. uznał się rzeczowo niewłaściwym i przekazał sprawę do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.

W dniu 8 listopada 2006 r. wpłynęła odpowiedź Wojewody Podlaskiego na wniosek Starosty Białostockiego. We wniosku tym podniesiono, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o lasach oraz w związku z wejściem w życie ustawy kompetencyjnej - stosownie do art. 7 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U. Nr 175, poz. 1462, sprost. Dz.U. Nr 189, poz. 1604), nadzór nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa sprawuje starosta.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przepisy art. 22 k.p.a. regulują kwestie dotyczące sporów o właściwość oraz sporów kompetencyjnych jakie powstają między organami administracji publicznej. Uzupełnienie tej regulacji stanowią przepisy art. 4 oraz art 15 § 1 pkt 4 i § 2 p.p.s.a. Przez spór w rozumieniu w/w przepisów należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia danej sprawy (spór pozytywny) albo gdy każdy z organów uważa się za niewłaściwy do załatwienia tej sprawy (spór negatywny). Spór na tle właściwości organów może powstać w sprawie załatwianej przez organy administracji, należącej do spraw z zakresu administracji publicznej. Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwiania konkretnej sprawy administracyjnej, przez organ administracji publicznej w postępowaniu jurysdykcyjnym (najczęściej w drodze decyzji administracyjnej). Rozstrzyganie sporów o właściwość oraz sporów kompetencyjnych, o których mowa w art. 22 k.p.a. i art. 4 p.p.s.a., dotyczy wyłącznie postępowania w sprawach indywidualnych, o których mowa w art. 1 pkt 1 w związku z art. 104 k.p.a., takiego charakteru natomiast nie mają sprawy załatwiane w trybie skarg i wniosków (Dział VIII k.p.a.). Również systematyka Kodeksu postępowania administracyjnego wskazuje na to, że rozstrzyganie sporów o właściwość (art. 1 pkt 3 k.p.a.), związane jest z rozstrzyganiem (załatwianiem) indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej objętych postępowaniem jurysdykcyjnym (postępowanie ogólne).

Strona 1/2