Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej z wniosku E. S. i H. S. o wskazanie organu właściwego w przedmiocie wydania decyzji o uchyleniu dotychczasowych pozwoleń na budowę i wydaniu nowych postanawia umorzyć postępowanie sądowe
Pismem z dnia 22 stycznia 2013 r. E. S. i H. S., powołując art. 22 § 1 pkt 3 k.p.a., wnieśli do Wojewody [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, który powstał w wyniku wydania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2012 r. i decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] 2013 r. jako organu właściwego w sprawach administracji architektoniczno-budowlanej.
Wojewoda [...], powołując art. 22 § 2 i art. 65 § 1 k.p.a., przekazał wniosek do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Postanowieniem z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt II SO/Bk 4/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, powołując art. 4, art. 15 § 1 pkt 4 i art. 59 § 1 p.p.s.a., uznał się rzeczowo niewłaściwym i sprawę przekazał Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W doktrynie i orzecznictwie został utrwalony pogląd, że jeżeli przed skierowaniem do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość jeden z organów załatwi sprawę w rozumieniu 104 k.p.a., nie ma podstaw do wszczęcia sporu (postanowienia NSA z: 15.9.2008 r., II OW 59/08, Lex nr 515638; 20.9. 2007 r., II GW 3/07, ONSAiWSA 2008/6/93; 27.4.2007 r., II OW 10/07, ONSAiWSA 2008/2/30; 28.2.2007 r., I OW 94/06, Lex nr 362143; 8.12.2005 r., II OW 54/05, cbosa, akceptowane przez P. Wajdę w: red. M. Wierzbowski, A. Wiktorowska, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, C.H. Beck 2013 nb 17).
By istniał stan, który uprawnia do skierowania wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, musi być sprawa wymagająca załatwienia (art. 104 k.p.a.) i co najmniej dwa organy muszą mieć wątpliwości co do tego, który z nich jest właściwy do jej załatwienia.
W niniejszej sprawie przed skierowaniem wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał ostateczną decyzję z [...] 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] 2012 r.), utrzymującą decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w [...] z [...] 2012 r. nr [...], nakazującą na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm., dalej p.b.) i art. 104 § 1 k.p.a. M. i Z. M. S., i E. S. zaniechanie dalszych robót budowlanych związanych z budową budynku handlowo-usługowego na działkach nr: [...] położonych zbiegu ulic: [...] w [...]. Od decyzji z [...] 2012 r. żadna z stron nie wniosła skargi.
Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] 2013 r.), na podstawie art. 36a ust. 2 p.b. i art. 104 k.p.a., po rozpatrzenia wniosku M. i Z. M. S., i E. S., odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] 2011 r., nr [...] udzielającej M. i Z. M. S., i E. S. pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego wraz z przebudową zjazdu, na działkach nr: [...] położonych zbiegu ulic: [...] w [...]. Od decyzji z [...] 2013 r. żadna z stron nie wniosła odwołania (k. 118 akt II OW 31/13).
Wydanie decyzji załatwiającej sprawę czyni spór kompetencyjny aktualnym. Od decyzji nieostatecznej strona może wnieść odwołanie, a od decyzji ostatecznej skargę do właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Organ II instancji w postępowaniu odwoławczym, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w postępowaniu skargowym, mają obowiązek badać właściwość organy, który wydał decyzję załatwiającą sprawę.
Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu z urzędu wiadomym jest, że prawomocnym postanowieniem z dnia 4 grudnia 2012 r., II SA/Bk 876/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i art. 220 § 3 p.p.s.a. odrzucił skargę H. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] 2012 r.), utrzymującą decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w [...] z [...] 2012 r. nr [...], nakazującą na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 p.b. i art. 104 § 1 k.p.a. H. S. zaniechanie dalszych robót budowlanych związanych z rozbudową budynku handlowo-usługowego na działkach nr: [...] położonych zbiegu ulic: [...] w [...].
Właściwość organów nadzoru budowlanego w postępowaniu naprawczym, toczącym się na podstawie art. 51 p.b., jest ugruntowana w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (uchwała 7 Sędziów NSA z 26.11.2001 r., OPS 9/01, ONSA 2002/2/59) i w piśmiennictwie (A. Gliniecki, Prawo budowlane. Komentarz, LexisNexis 2012, s. 491, uw. 4).
Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 64 § 3 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.