Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Bujko /spr./ Sędziowie Sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędzia del. WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty D. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wojewodą M. a Starostą D. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie rekultywacji składowiska odpadów azbestowo-cementowych w S. postanawia: wskazać Starostę D. w D. T. jako organ właściwy do rozpoznania sprawy
Starosta D. w D. T. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim, a Wojewodą M. przez wskazanie, który organ jest właściwy w sprawie działań prowadzących do rekultywacji składowiska odpadów azbestowo-cementowych w S..
Wnioskujący organ wskazał w uzasadnieniu wniosku, że w dniu 24 lutego 2000 r. Starosta D. wydał decyzję ustalającą Spółkę z o.o. "[...]" jako podmiot zobowiązany do rekultywacji na własny koszt terenu zakładowego składowiska odpadów poprodukcyjnych, a następnie decyzją z [...] zobowiązał wymienioną Spółkę w likwidacji do wykonania rekultywacji przemysłowego składowiska odpadów azbestowo-cementowych na części działki nr [...] w S., w terminie 5 lat licząc od dnia formalnego jego zamknięcia na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody M.. W wyniku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko Spółce "[...]" nowym właścicielem działki nr [...], powstałej w wyniku podziału działki nr [...] i stanowiącej hałdę odpadów azbestowo-cementowych, stał się zagraniczny przedsiębiorca C. C.. W związku ze zmianą przepisów dotyczących właściwości organów w takich sprawach, Starosta D. w dniu [...] wydał na podstawie art. 123 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 175, poz. 1458) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 10 marca 2006 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 63, poz. 441), decyzję o wygaśnięciu w całości wymienionej wyżej decyzji z dnia [...]. W związku z tym zaistniała konieczność prowadzenia postępowania zmierzającego do spowodowania likwidacji przedmiotowego wysypiska odpadów poprodukcyjnych. Starosta D. uznając brak swojej właściwości w tej sprawie w dniu [...] przekazał dokumentację dotyczącą rekultywacji wysypiska w S. Wojewodzie M..
Postanowieniem z dnia [...] wydanym na mocy art. 65 § 1 k.p.a. Wojewoda M. uznał się niewłaściwym do rozpoznania sprawy i sprawę przekazał Staroście D.. Wymieniony ostatnio organ, nie zgadzając się ze stanowiskiem Wojewody, wystąpił z wnioskiem o rozpoznanie sporu kompetencyjnego.
Uzasadniając wniosek o wskazanie Wojewody M. jako organu właściwego w sprawie Starosta D. stwierdził, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz.U. Nr 75, poz. 493) organem właściwym w sprawie jest wojewoda. Szkoda, której dotyczy postępowanie, jest wynikiem prowadzenia wysypiska azbestowo-cementowego i stanowi zanieczyszczenie gruntu, do którego - zgodnie z art. 22a ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.) - stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. Art. 35 ust. 2 ostatnio wymienionej ustawy zawarty w jej przepisach przejściowych, stanowi że do szkód w środowisku dotyczącym powierzchni ziemi, wyrządzonych przed dniem 30 kwietnia 2007 r. stosuje się przepisy ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska w brzmieniu dotychczasowym, z tym że organem właściwym jest wojewoda. Przepisy te - zdaniem organu składającego wniosek o rozpoznanie sporu kompetencyjnego - uzasadniają właściwość wojewody jako organu kompetentnego do załatwienia sprawy likwidacji spornego wysypiska.