Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta G. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Burmistrzem Miasta G. a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w G. w przedmiocie rozpoznania wniosku W. S. w sprawie przekroczenia poziomu hałasu w lokalu mieszkalnym postanawia: wskazać Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.
Wnioskiem z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data stempla pocztowego) Burmistrz Miasta G. wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w G. w przedmiocie rozpoznania wniosku W. S. w sprawie przekroczenia poziomu hałasu w porze nocnej w lokalu mieszkalnym przy ul. [...] w G.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że W. S. w dniu 12 stycznia 2012 r. złożyła skargę do Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w G. na uciążliwe odgłosy z mieszkania przy ul. [...]. W dniach 20 stycznia 2012 r. oraz 20 lutego 2012 r. został skontrolowany stan techniczny urządzeń wodno - kanalizacyjnych i nie stwierdzono przecieków, ani zbyt głośnego szumu wody. W dniu 3 września 2015 r. zostały wykonane pomiary poziomu hałasu w godzinach nocnych przez Powiatową Stację Sanitarno - Epidemiologiczną w K., które wykazały przekroczenia dopuszczalnego hałasu (dopuszczalny - 25dB - pomierzony 35dB). W zawiadomieniu z dnia 23 września 2015 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G., na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., przekazał sprawę Burmistrzowi Miasta G. jako organowi właściwemu do przeprowadzenia kontroli na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo o ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r., poz. 672 ze zm.). Decyzją z dnia 17 grudnia 2015 r. Burmistrz Miasta G. umorzył postępowanie, stwierdzając, iż prowadzenie postępowania w trybie art. 363 w/w ustawy jest bezprzedmiotowe. Analizowany przypadek emisji hałasu dotyczy lokalu mieszkalnego, a nie środowiska przyrodniczego, do którego odnosi się ta ustawa. W dniu 4 stycznia 2016 r. W. S. złożyła "wniosek" do SKO w O. o uchylenie decyzji Burmistrza G. z dnia [...] grudnia 2015 r. Wskazała, że postępowanie powinno być prowadzone w oparciu o ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 672 ze zm.). Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. SKO w O. uchyliło decyzję Burmistrza Miasta G. i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. Organ ten poddał w wątpliwość, czy organem właściwym do wydania decyzji jest Burmistrz Miasta G., wskazując na art. 5 ust. 2 oraz art. 66 ust. 1 a ustawy - Prawo budowlane. We wniosku o rozstrzygnięcie sporu, Burmistrz Miasta G. wskazał następnie, iż z art. 84 ust. 1 oraz art. 84 a ust. 1 ustawy - Prawo budowlane wynika, że do zadań organów nadzoru budowlanego należy kontrola przestrzegania i stosowania przepisów prawa budowlanego, która m.in. obejmuje kontrolę zgodności wykonywania robót budowlanych z przepisami prawa budowlanego, projektem budowlanym i warunkami określonymi w decyzji o pozwoleniu na budowę. W § 323-327 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422) określono zasady ochrony przed hałasem i drganiami. W niniejszej sprawie ustalono, że ewentualne przekroczenie hałasu w lokalu W. S. związane jest ze stanem technicznym urządzeń wodno - kanalizacyjnych. Zatem obowiązkiem organu nadzoru budowlanego jest ustalenie, czy w sprawie zaistniały przesłanki z działu IX rozporządzenia.