Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Maria Rzążewska, Elżbieta Stebnicka, po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej pisma F. W. z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie ze skargi F. W. na decyzję Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] stycznia 2003 r., Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki nadbudowy budynku gospodarczego, sygn. akt. 2 IV SA 340/03 postanawia: odmówić wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania pisma skarżącego F. W. z dnia 28 lipca 2006 r.
F. W. w piśmie z dnia 28 lipca 2006 r. wystąpił z żądaniem wyłączenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w sprawie ze skargi na decyzję Warmińsko - Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] stycznia 2003 r., które zostało przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego celem wyznaczenia innego Sądu, do rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Pismo skarżącego z dnia 28 lipca 2006 r. (k. 447), w którym skarżący wnosi o wyłączenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów, o którym mowa w art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 Prawa o postępowaniu przed sadami administracyjnymi) wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione.
Z akt sprawy wynika, że wyrokiem z dnia 8 lipca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę F. W. na decyzję Warmińsko - Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] stycznia 2003 r. Skarżący wniósł osobiście sporządzoną skargę kasacyjną od wyroku z dnia 8 lipca 2004 r., która została odrzucona postanowieniem z dnia 9 czerwca 2005 r. Od tego postanowienia skarżący wniósł osobiście sporządzone zażalenie, które także zostało odrzucone postanowieniem z dnia 6 lipca 2005 r. Skarżący występował z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 6 grudnia 2004 r. odmówiono przyznania prawa pomocy. Skarżący wniósł zażalenie na to postanowienie, które zostało oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2005 r.
Z przedstawionego stanu sprawy wynika, że postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Olsztynie (sądem pierwszej instancji) w tej sprawie zostało zakończone.
Wniosek o wyłączenie sędziego (sędziów) wnosi się w toku postępowania, ma on bowiem zagwarantować stronie rozpoznanie sprawy przez bezstronny sąd. Skoro zaś sprawa została już rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, to żądanie skarżącego zawarte w piśmie z 28 lipca 2006 r. nie ma na celu zapewnienie rozpoznania sprawy przez bezstronny sąd. Tym samym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pismo skarżącego z dnia 28 lipca 2006 r. nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów, o którym mowa w art. 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a więc nie wymaga rozpoznania.
Oznacza to, że skoro żądanie skarżącego zawarte w piśmie z dnia 28 lipca 2006 r. nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów w rozumieniu art. 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i nie wymaga rozpoznania, to z uwagi na brak wniosku o wyłączenie sędziego (sędziów), nie ma podstaw do wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania takiego żądania, na podstawie art. 22 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.